
ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นหนังสารคดี แต่ตลอดสองชั่วโมงนั้นกลับเป็นการดูที่น่าติดตาม นายไมเคิล มัวร์ได้สร้างหนังสารคดีที่ที่เสียดแกมขบขันในหลายๆ เรื่องราว โดยเฉพาะในตอนต้นเรื่อง และอีกหลายฉากที่เศร้าจนแทบร้องไห้ (จริงๆ ก็ร้องไห้น่ะแหละ)
ประเด็นของหนังมุ่งเป้าโจมตีไปที่อดีตประธานาธิบดีอเมริกันนามจอร์จ ดับเบิลยู บุช รวมถึงกัดจิกผู้บริหารประเทศระดับสูงอีกหลายคนพ่วงเสริมไปด้วย
นายมัวร์คนนี้ช่างทำให้สารคดีเรื่องนี้มีสีสัน โดยใช้อาวุธเป็นคำให้สัมภาษณ์ของผู้เกี่ยวข้องทั้งก่อนและหลังเหตุการณ์สงครามอิรัค คลิปหนังเก่าๆ และเพลงที่สนุกสนานที่ช่วยเน้นด้านมืดของเรื่องราวได้อย่างดี
สารคดีเล่าเรื่องราวตั้งแต่ที่บุช (คนลูก) ชนะเลือกตั้งแบบที่ (นายมัวร์อ้างถึงในสารคดีว่า) โกงเขามาอย่างถูกกฎหมาย ไปจนถึงการทำงานของบุชที่มักเป็นการเดินทางเที่ยวเกือบตลอดเวลาที่อยู่ในตำแหน่ง
ฉากเด็ดก็คือฉากที่เขานั่งนิ่งไม่ทำอะไรเลยตอนที่รู้ข่าวว่าเกิดเหตุการณ์เครื่องบินชนตึกเวิร์ดเทรดในวันที่ 11 กันยายน แล้วเรื่องราวก็เริ่มขยายยาวไปในเรื่องความสัมพันธ์ทางด้านธุรกิจที่สองพ่อลูกตระกูลบุชมีกับคนในตระกูลบินลาเดน เรื่องราวตอนนี้ฉันค่อนข้างสับสนอยู่บ้างเนื่องจากข้อมูลที่นำเสนอแบบต่อเนื่องออกมาไม่ขาดสาย ทำให้สมองเล็กๆ ของฉันประมวลผลไม่ทันกับข้อมูลที่นำเสนอ แต่ก็จับประเด็นกว้างๆ ได้
จากนั้น มัวร์ได้แสดงให้เห็นภาพที่บุชกับฝ่ายบริหารพยายามสร้างความหวาดกลัวการก่อการร้ายให้เกิดขึ้นกับผู้คนประเทศอเมริกาไม่เว้นแม้แต่ในชุมชนเล็กๆ ไล่เรื่อยไปจนก่อให้เกิดการโจมตีอิรัคที่มัวร์บอกว่าเป็นประเทศที่ไม่เคยทำร้ายคนอเมริกันเลยแม้แต่คนเดียว
ภาพที่มัวร์นำเสนอคืออิรัคที่มีความเป็นปกติสุขต้องถูกทำลายลงในค่ำคืนเดียว หลายคนต้องตายไปโดยไม่รู้เห็นอะไรเลย หากเป็นเรื่องจริงก็ไม่น่าแปลกใจเลยที่คนอิรัคจะเกลียดชังอเมริกัน
ช่วงสุดท้ายของสารคดี มัวร์บอกเล่าเรื่องราวของทหารที่ถูกส่งไปทำสงครามในอิรัค ทหารพวกนี้ก็คือคนชั้นล่างของอเมริกาที่ตกงาน และงานเดียวที่มีให้ก็คือเป็นทหาร
ภาพพลเรือนอิรัคและทหารอเมริกันบาดเจ็บและตายในสงครามครั้งนี้ถูกนำไปเทียบเคียงกับความผาสุขของผู้ปกครองประเทศอเมริกาและการแบ่งสรรค์ผลประโยชน์กันในกลุ่มธุรกิจต่างๆ
ตอนท้ายของสารคดี มัวร์พาเราไปพบกับการสูญเสียลูกๆ ของพลเมืองชั้นล่างของประเทศในการไปเป็นทหารที่อิรัค และเราก็ได้ไปพบกับเหล่าวุฒิสมาชิกที่ไม่ยอมให้ลูกของตัวเองไปเป็นทหารในอิรัคอย่างแน่นอนเพราะรู้ว่าไปก็มีโอกาสตายซะมาก
ไม่ว่าประเทศไหนต่างก็มีชนชั้นกันทั้งนั้น (และมีบางประเทศที่อยากตามก้นอเมริกันเพราะเห็นว่าเขาดีนักหนา) และสารคดีนี้ก็ตีแผ่ประเทศอเมริกาได้อย่างเจ็บแสบโดยคนอเมริกันที่ชื่อว่าไมเคิล มัวร์

แถมสำหรับเว็บไซต์ของนายไมเคิล มัวร์ http://www.michaelmoore.com/
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น