หนังสือ "ตำรับรักฉบับลิลลา (Lilla's Feast)" เป็นหนังสือที่ประทับใจฉันมากๆ อีกเล่มหนึ่ง เรื่องราวในหนังสือเป็นชีวประวัติของผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่งที่ผ่านกาลเวลาและต่อสู้ชีวิตมาอย่างโชกโชน ถ่ายทอดออกมาโดยเหลนของลิลล่าเอง
เรื่องที่เล่าออกมาเป็นตัวหนังสือเป็นการคาดเดาออกมาจากหลักฐานแวดล้อมที่ผู้เขียนค้นคว้ามา ทั้งจากจดหมายเก่า บันทึกเก่า การพูดคุยหรือสัมภาษณ์ผู้เกี่ยวข้อง รวมถึงการไปสัมผัสกับสถานที่จริง และนำมาบรรยายได้อย่างมีสีสันและน่าติดตาม แม้ว่าอาจมีบางส่วนแต่งเติมเสริมแต่งเข้าไปตามจินตนาการของผู้เขียน แต่ก็ช่วยทำให้เรามองเห็นภาพของลิลล่ากับโลกในยุคก่อนได้ชัดเจนจนเหมือนเราเข้าไปสัมผัสกับช่วงเวลาเหล่านั้นได้เลยทีเดียว
เรื่องราวของลิลล่าแฝดผู้น้องที่มีชีวิตเผชิญกับความทุกข์ยากแสนสาหัสมาตลอดชีวิต ชีวิตที่ตรงข้ามกับเอด้าซึ่งเป็นแฝดผู้พี่ที่มีชีวิตสวยหรูและสุขสบายจนวาระสุดท้าย
ลิลล่าเกิดเมื่อปี 1882 ในอาณานิคมของอังกฤษที่ประเทศจีน ชีวิตของเธอแม้จะไม่ได้เกิดมาร่ำรวย แต่เมื่อพ่อจริงๆ ของเธอเสียชีวิต แม่ก็ได้แต่งงานกับพ่อค้าที่ร่ำรวย ชีวิตจึงเหมือนกับเจ้าหญิง ลิลล่าเริ่มลิ้มรสชาติของความลำบากก็เมื่อต้องแต่งงานครั้งแรกกับนายทหารหนุ่มชาวอังกฤษที่มีฐานะไม่ดีนัก
ในช่วงชีวิตของเธอต้องผ่านทั้งสงครามโลกครั้งที่ 1 (ซึ่งพรากสามีคนแรกไป) มาจนต้องเผชิญกับชีวิตอันโหดร้ายในค่ายกักกันเชลยญี่ปุ่น (ที่จีน) ในสงครามโลกครั้งที่ 2 (ซึ่งเธอร่วมทุกข์กับสามีคนที่สอง) จนแม้กระทั่งเมื่อสงครามสงบ ชีวิตในวัยชราของเธอก็ต้องกลับมาลำบากเช่นเดิม เหมือนเดินวนกลับมาที่จุดเริ่มต้น
ต่างจากเอด้าแฝดผู้พี่ที่มีชีวิตร่ำรวยและสุขสบายตลอดมากับสามีคนเดียวของเธอ แม้เอด้าจะพบกับความทุกข์บ้าง แต่ก็ยังไม่สาหัสเท่ากับชีวิตของลิลล่า
ในช่วงที่อยู่ในค่ายกักกันเชลยช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ลิลล่าได้เขียนตำราอาหารไว้เล่มหนึ่ง ซึ่งภายหลังสงคราม ตำราเล่มนี้มีคุณค่าจนได้รับการยกย่องให้เข้าไปอยู่ในพิพิธภัณฑ์ของอังกฤษ ตำราอาหารเล่มนี้พิมพ์ขึ้นจากกระดาษทุกชนิดที่หาได้ในช่วงเวลานั้น
เครื่องปรุงและความพิถีพิถันในการปรุงที่ปรากฏในตำราเล่มนั้นเป็นเหมือนการปลอบประโลมใจจากความอัตคัดขัดสนในค่ายกักกันขณะนั้น คงเป็นสิ่งที่ทำให้เธอในวัยหกสิบยังมีหวังที่จะรอดชีวิตจากสงครามที่ยืดเยื้อยาวนานมาได้
ฟรานซิส ออสบอร์น ผู้เขียนได้เขียนเรื่องของลิลล่าไว้อย่างมีสีสัน โดยทุกช่วงชีวิตของลิลล่านั้นได้สอดแทรกภาพประวัติศาสตร์ในยุคสมัยนั้นไว้อย่างน่าตื่นตา ติดอยู่แต่ว่าการแปลรวมถึงการเว้นวรรคตอนในหนังสือนั้นดูจะสร้างความสับสนให้กับเนื้อหาพอสมควร จนต้องอ่านทวนในหลายช่วงหลายตอน
ชีวิตของลิลล่าถือเป็นตัวอย่างของหญิงสู้ชีวิตตัวจริง
(ฟรานซิส ออสบอร์น ผู้เขียนและเป็นเหลนของลิลล่า)
(ภาพของลิลล่ากับสามีคนแรก)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น