คินสึงิ ที่อ่านไม่จบ

ชีวิตฉันไม่ใช่ถ้วยชาอันเลอค่า ไม่อาจปะซ่อมแซมได้ด้วยกาวชนิดใดในโลกนี้ แต่เปรียบเสมือนก้อนหินกลมเกลี้ยงที่นำมาวางซ้อนกันให้สูงขึ้นด้วยสมดุลย์ ไม่มั่นคง อ่อนไหว พร้อมพังทลายลงตลอดเวลาที่มีแรงสั่นสะเทือน 

แรงสั่นสะเทือนในชีวิตของฉันก็คืออารมณ์ ยามใดที่อารมณ์เศร้าหมอง มันจะสร้างแรงสั่นสะเทือนจนกองหินล้มกลิ้งหาย มีหลายครั้งที่พยายามหาหินก้อนเล็กๆ มาอุดช่องว่าง แต่มันก็ยังคงพังทลายลงมาตลอดเวลา

สำหรับฉัน นับวันการมีชีวิตอยู่นั้นเป็นเรื่องที่ยากขึ้นในทุกวันที่ผ่าน บางวันมันก็ผ่านไปอย่างราบเรียบ บางวันก็สั่นสะเทือนรุนแรง ความพยายามจะซ่อมแซมชีวิตด้วยคินสึงิ จึงไม่ใช่ทางของฉันล่ะนะ อีกทั้งยังไม่ใช่ด้วยการเข้าวัด ฟังธรรม หรืออ่านหนังสือธรรมะ 

ไม่มีวิธีคิดใดๆ ที่จะช่วยฉันได้เลย นอกจากปล่อยไว้เฉยๆ มันก็จะหายไปเอง แล้ววนมาใหม่เหมือนวัฎจักรชีวิตที่ยังไงก็ไม่มีทางหลุดพ้นจนกว่าจะตายนั่นแหละ

หนังสือแนวนี้อาจเหมาะสำหรับหลายคน แต่ไม่เหมาะกับฉันอย่างแน่นอน ดังนั้นฉันจึงปฏิญาณตัวไว้เลยว่าจะไม่ซื้อแล้วแนวนี้ พอกันที เปลืองเงิน