เหมือนเป็นธรรมเนียมก่อนหยุดเทศกาลที่ทางราชการและสื่อมวลชนจะต้องออกมาป่าวประกาศเรื่องการลดสถิติอุบัติเหตุและการตายในช่วงนี้ พร้อมทั้งเสนอตัวเลขต่างๆ นานา
กี่ปีกี่ครั้งแล้วที่เราทำกันแบบนี้ ผลที่ได้ก็คือยอดคนตายที่พยายามจะลดลง เหมือนกับการทำสถิติในการกีฬา ทำคะแนนในการเรียน ทำผลประเมินในการทำงาน เสร็จแล้วก็รอทำสถิติในงวดต่อไป
ในความเห็นส่วนตัวจากที่สังเกตมา การนับสถิติแบบนี้ไม่ได้ช่วยลดอุบัติเหตุลงได้เลย
คงต้องยอมรับกันว่าอุบัติเหตุนั้นมันเกิดขึ้นตลอดเวลา เกิดจากคนที่ประมาท เกิดจากคนที่เห็นแก่ตัว เกิดจากคนที่ไร้วินัย เกิดจากคนที่มองเห็นแต่สิทธิ์ของตัวเองโดยไม่สนใจว่าตัวเองมีหน้าที่อะไร
จากการขับรถมาเป็นเวลากว่า 16 ปี ได้พบเห็นอะไรหลายๆ อย่างเหมือนที่พูดไปน่ะแหละ ประมาณว่า "ทางกู มึงอย่าขวาง" หรือ "กูจะเบี่ยงออกมาใครจะทำไม" ฯลฯ
พฤติกรรมเช่นนี้เมื่อลูกหลานเห็น ก็ถ่ายทอดส่งต่อกันมาเป็นเสมือนดีเอ็นเอด้านเลว ที่มักถ่ายทอดได้ง่ายเสียเหลือเกิน
จริงๆ แล้วถ้าเราสร้างสำนึกที่ดีในการขับขี่รถยนต์ให้รู้จักกฎหมาย กติกาการอยู่ร่วมกัน มารยาทของเพื่อนร่วมทาง เอาใจเขามาใส่ใจเรา มีน้ำใจให้กัน (เห็นวันๆ มีแต่คนพูดถึงน้ำใจของคนไทย ลองมาขับรถบนถนนสิ จะหาแทบไม่ค่อยมีหรอก)
ปลูกฝังให้ลึก ให้รู้จักการรับผิดชอบต่อตัวเองและคนอื่น มันน่าจะได้ผลกว่าการรณรงค์แต่เรื่องปลายทาง เช่นพวกคาดเข็มขัดนิรภัยหรือสวมหมวกกันน๊อค หากไม่ประมาทจนชนกัน ไม่เกิดอุบัติเหตุ หมวกกันน๊อคก็จะเป็นแค่สิ่งที่ป้องกันเหตุสุดวิสัยจริงๆ ที่มีโอกาสเกิดน้อยมาก
หมวกกันน๊อค เข็มขัดนิรภัย กล้องจับความเร็ว จ่าเฉย ตำรวจจราจร ก็เป็นแค่ปลายทางของปัญหา ปีหน้าต่อๆ ไปก็คงต้องมานับจำนวนคนตายกันต่อไป พวกไร้วินัยก็ยังไร้วินัยกันต่อไปตลอด 365 วัน
กี่ปีกี่ครั้งแล้วที่เราทำกันแบบนี้ ผลที่ได้ก็คือยอดคนตายที่พยายามจะลดลง เหมือนกับการทำสถิติในการกีฬา ทำคะแนนในการเรียน ทำผลประเมินในการทำงาน เสร็จแล้วก็รอทำสถิติในงวดต่อไป
ในความเห็นส่วนตัวจากที่สังเกตมา การนับสถิติแบบนี้ไม่ได้ช่วยลดอุบัติเหตุลงได้เลย
คงต้องยอมรับกันว่าอุบัติเหตุนั้นมันเกิดขึ้นตลอดเวลา เกิดจากคนที่ประมาท เกิดจากคนที่เห็นแก่ตัว เกิดจากคนที่ไร้วินัย เกิดจากคนที่มองเห็นแต่สิทธิ์ของตัวเองโดยไม่สนใจว่าตัวเองมีหน้าที่อะไร
จากการขับรถมาเป็นเวลากว่า 16 ปี ได้พบเห็นอะไรหลายๆ อย่างเหมือนที่พูดไปน่ะแหละ ประมาณว่า "ทางกู มึงอย่าขวาง" หรือ "กูจะเบี่ยงออกมาใครจะทำไม" ฯลฯ
พฤติกรรมเช่นนี้เมื่อลูกหลานเห็น ก็ถ่ายทอดส่งต่อกันมาเป็นเสมือนดีเอ็นเอด้านเลว ที่มักถ่ายทอดได้ง่ายเสียเหลือเกิน
จริงๆ แล้วถ้าเราสร้างสำนึกที่ดีในการขับขี่รถยนต์ให้รู้จักกฎหมาย กติกาการอยู่ร่วมกัน มารยาทของเพื่อนร่วมทาง เอาใจเขามาใส่ใจเรา มีน้ำใจให้กัน (เห็นวันๆ มีแต่คนพูดถึงน้ำใจของคนไทย ลองมาขับรถบนถนนสิ จะหาแทบไม่ค่อยมีหรอก)
ปลูกฝังให้ลึก ให้รู้จักการรับผิดชอบต่อตัวเองและคนอื่น มันน่าจะได้ผลกว่าการรณรงค์แต่เรื่องปลายทาง เช่นพวกคาดเข็มขัดนิรภัยหรือสวมหมวกกันน๊อค หากไม่ประมาทจนชนกัน ไม่เกิดอุบัติเหตุ หมวกกันน๊อคก็จะเป็นแค่สิ่งที่ป้องกันเหตุสุดวิสัยจริงๆ ที่มีโอกาสเกิดน้อยมาก
หมวกกันน๊อค เข็มขัดนิรภัย กล้องจับความเร็ว จ่าเฉย ตำรวจจราจร ก็เป็นแค่ปลายทางของปัญหา ปีหน้าต่อๆ ไปก็คงต้องมานับจำนวนคนตายกันต่อไป พวกไร้วินัยก็ยังไร้วินัยกันต่อไปตลอด 365 วัน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น