เปลี่ยนบรรยากาศจากเที่ยวป่าเขามาเที่ยวทะเลบ้าง เปลี่ยนจากกางเต้นท์เองไปเป็นพักโรงแรม เปลี่ยนจากทำกับข้าว มานั่งกินในร้านอาหาร ก็ได้เปลี่ยนบรรยากาศได้บ้าง
เริ่มจากขับรถไปหาที่เดินเล่นที่หัวหิน เล็งไว้ที่ตลาดน้ำหัวหิน, ตลาดน้ำหัวหินสามพันนาม และเพลินวานอันขึ้นชื่อ รู้สึกผิดหวังกับสถานที่เที่ยวทั้งหมดนี้เลย ทุกที่สร้างขึ้นมาให้สวยงามแล้วให้พ่อค้าแม่ค้ามาจับจองขายสินค้า ดูแล้วไม่ต่างจากตลาดนัดทั่วไปเลย ผิดกันแต่ว่าสถานที่สวยเหมาะกับการถ่ายภาพ ให้สงสัยว่าคนที่ค้าขายในนั้นจะขายของได้พอค่าเช่าหรือเปล่า โดยเฉพาะที่เพลินวานที่เห็นส่วนใหญ่จะไปถ่ายภาพกันในมุมสวยๆ
ก่อนไปเจอเพลินวานตัวจริง คิดว่าเป็นสถานที่กว้างมากๆ แต่พอไปเจออารมณ์เหมือนไปพบกับพระปรางค์สามยอดที่ลพบุรี จากภาพถ่ายที่เคยเห็นเข้าใจว่าอยู่กลางทุ่งนาป่าเขา แต่กลายเป็นอยู่ตรงวงเวียนกลางเมืองที่เต็มไปด้วยตึกแถวและรถราขวักไขว่
ที่สำคัญก็คือที่เพลินวานต้องเสียค่าจอดรถแพงมากๆ 40 บาท กับเวลาในการเดินเล่นไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ครั้งหน้าถ้าไปคงไปเดินเล่นในตลาดจริงๆ ของหัวหินจะดีกว่าล่ะมั้ง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
กลับมาพักที่ชะอำ ไม่ได้จองห้องไว้เพราะเข้าใจว่าคงไม่ค่อยมีคนมา ก็วันพืชมงคลไม่ใช่วันหยุดของเอกชนนี่นา กลายเป็นว่าคนเยอะทีเดียว โรงแรมที่ตั้งใจว่าจะไปพักก็เต็ม เลยมาตระเวนขับหาที่พักจนไปได้โรงแรมแห่งหนึ่งในซอกตึก สะอาดใช้ได้
มาทะเลก็ตั้งใจไปกินอาหารทะเล ทางโรงแรมแนะนำร้านอาหารทะเลชื่อดังติดทะเล บอกว่าเดินไปหนึ่งกิโลฯ ก็เคยเดินนะหนึ่งกิโลเมตร ไม่เท่าไรหรอก แต่หลังจากเดินมาสักพักก็ไม่ถึงซะที ชักสงสัยว่าไม่ใช่หนึ่งกิโลแล้วล่ะ ไหนจะขากลับอีก โอ้ยยย
เดินจนเหนื่อยจนต้องเช่าจักรยานแล้วให้ป๋าขี่กลับไปเอารถที่โรงแรมแล้วค่อยขับกลับไปกิน จากนั้นก็ไปนั่งรอในร้านอยู่สักพัก เห็นแววว่าคงจะต้องนั่งหง่าวรออีกนาน ด้วยอาณาเขตของโต๊ะอาหารที่กว้างขวางเทียบกับปริมาณเด็กเสิร์ฟ (แล้วยังมีท่าทีของเด็กเสิร์ฟที่ไม่ค่อยสบตา) ดูท่าว่าคงหนีไม่พ้นต้องรอคอยนานและอาหารอาจตกหล่น อย่ากระนั้นเลย เปลี่ยนร้านละกัน
ร้านนี้เล็กลงหน่อย อาหารใช้ได้ สั่งมาไม่กี่อย่าง แต่อิ่มแน่นอย่างไม่น่าเชื่อ
เช้าอยากลงเล่นน้ำแต่ก็ต้องผิดหวังอีกแล้ว แมงกะพรุนตัวเล็กๆ น่ารัก แต่คงคันคะเยอะลอยฟ่องเต็มชายหาด เลยได้แช่น้ำเล็กๆ น้อยๆ ที่ริมฝั่ง แล้วถ่ายภาพเจ้าตัวน้อยกลับมาให้ดูกัน
เปิดแผนที่เดินทางกันเลยค่ะ
+++++++++++++++++++++++++++++++
ก่อนไปเจอเพลินวานตัวจริง คิดว่าเป็นสถานที่กว้างมากๆ แต่พอไปเจออารมณ์เหมือนไปพบกับพระปรางค์สามยอดที่ลพบุรี จากภาพถ่ายที่เคยเห็นเข้าใจว่าอยู่กลางทุ่งนาป่าเขา แต่กลายเป็นอยู่ตรงวงเวียนกลางเมืองที่เต็มไปด้วยตึกแถวและรถราขวักไขว่
ที่สำคัญก็คือที่เพลินวานต้องเสียค่าจอดรถแพงมากๆ 40 บาท กับเวลาในการเดินเล่นไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ครั้งหน้าถ้าไปคงไปเดินเล่นในตลาดจริงๆ ของหัวหินจะดีกว่าล่ะมั้ง
มาทะเลก็ตั้งใจไปกินอาหารทะเล ทางโรงแรมแนะนำร้านอาหารทะเลชื่อดังติดทะเล บอกว่าเดินไปหนึ่งกิโลฯ ก็เคยเดินนะหนึ่งกิโลเมตร ไม่เท่าไรหรอก แต่หลังจากเดินมาสักพักก็ไม่ถึงซะที ชักสงสัยว่าไม่ใช่หนึ่งกิโลแล้วล่ะ ไหนจะขากลับอีก โอ้ยยย
เดินจนเหนื่อยจนต้องเช่าจักรยานแล้วให้ป๋าขี่กลับไปเอารถที่โรงแรมแล้วค่อยขับกลับไปกิน จากนั้นก็ไปนั่งรอในร้านอยู่สักพัก เห็นแววว่าคงจะต้องนั่งหง่าวรออีกนาน ด้วยอาณาเขตของโต๊ะอาหารที่กว้างขวางเทียบกับปริมาณเด็กเสิร์ฟ (แล้วยังมีท่าทีของเด็กเสิร์ฟที่ไม่ค่อยสบตา) ดูท่าว่าคงหนีไม่พ้นต้องรอคอยนานและอาหารอาจตกหล่น อย่ากระนั้นเลย เปลี่ยนร้านละกัน
ร้านนี้เล็กลงหน่อย อาหารใช้ได้ สั่งมาไม่กี่อย่าง แต่อิ่มแน่นอย่างไม่น่าเชื่อ
เช้าอยากลงเล่นน้ำแต่ก็ต้องผิดหวังอีกแล้ว แมงกะพรุนตัวเล็กๆ น่ารัก แต่คงคันคะเยอะลอยฟ่องเต็มชายหาด เลยได้แช่น้ำเล็กๆ น้อยๆ ที่ริมฝั่ง แล้วถ่ายภาพเจ้าตัวน้อยกลับมาให้ดูกัน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น