ความลับแห่งคฤหาสน์ริเวอร์ตัน

อ่านเรื่องนี้จบก่อนนอน ...ไม่ได้ดูว่าเวลาเท่าไร รู้ว่าค่อนข้างดึกทีเดียว... รู้แน่ว่าต้องฝันถึงเรื่องนี้ แล้วก็จริง จำไม่ได้หรอกว่าฝันอะไร รู้แต่ว่าฝันนั้นวนเวียนอยู่กับปริศนาที่เปิดเผยในตอนท้ายเรื่อง และประโยคสุดท้ายก่อนปิดเล่ม


ลักษณะของคฤหาสน์ในยุคเก่าที่น่าจะพอเทียบเคียงกับบ้านริเวอร์ตันได้



เกรซ แบรดลี่ หญิงชราอายุ 98 ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านพักคนชราเพื่อรอเวลาตาย ...ซึ่งก็คือการตายไปพร้อมกับความลับที่เธอเก็บไว้เป็นเวลานับสิบๆ ปี เธอได้พบกับเออซูล่า ผู้กำกับสาวที่กำลังสร้างหนังเกี่ยวกับบ้านริเวอร์ตันและมาขอคำปรึกษาในฐานะที่เธอเคยทำงานเป็นสาวใช้ในบ้านหลังนี้ ตอนนั้นเองที่ความทรงจำเก่าๆ ก็กลับคืนมาจนเธอต้องปลดปล่อยมันออกมาเป็นอิสระ

ในบ้านริเวอร์ตันต้นศตวรรษที่ 20 ทุกคนต่างมีบทบาทของตัวเอง มีชนชั้นที่แบ่งแยกกันเด่นชัด ชีวิตต่างมีระบบระเบียบในแบบของตัวเอง บรรดาเจ้านายต้องเข้าสังคมด้วยมารยาทที่ฝึกฝนมา เหล่าคนรับใช้ต้องทำหน้าที่ตามชื่อ คือรับใช้คนเป็นเจ้านายไม่ให้ขาดตกบกพร่อง พวกคนรับใช้เองก็มีหลักปฏิบัติและความภาคภูมิใจในตัวเองด้วยเช่นกัน  ผู้ชายเป็นผู้ที่เป็นใหญ่ในสังคม ผู้หญิงมีหน้าที่ต้องเป็นภรรยาใครสักคน

เกรซ (ซึ่งในขณะนั้นมีนามสกุลว่า) รีฟ ได้เข้ามาเป็นสาวใช้ของบ้านหลังนี้เมื่ออายุได้ 14 ปี เด็กสาวอ่อนต่อโลกได้พบและผูกพันกับฮันนาห์ ฮาร์ดฟอร์ด หลานสาวของเจ้าของบ้านหลังนี้ และได้ทำหน้าที่เป็นผู้รู้เห็นเรื่องราวโศกนาฎกรรมที่เกิดขึ้นกับคนในตระกูล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เธอเข้าไปเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ด้วยซ้ำ

เดวิด ฮันน่าห์ และเอมเมอลีน ฮาร์ดฟอร์ด สามพี่น้อง ลูกของเฟรเดอริค ต่างมีชะตากรรมที่รันทดไม่ต่างไปจากพ่อของพวกเขา

เดวิดเสียชีวิตในสงครามโลกครั้งที่ 1 ในวัยหนุ่ม เขาเป็นผู้ชักนำให้น้องสาวทั้งสองคนรู้จักกับ รอบบี้ ฮันเตอร์

ฮันน่าห์ เป็นหญิงสาวหัวใหม่ที่ต้องการเสรี เธอพยายามก้าวขาข้างหนึ่งไปยังโลกของสิทธิสตรี ในขณะที่ขาอีกข้างยังคงยืนอยู่ในโลกเก่าที่เต็มไปด้วยธรรมเนียมปฏิบัติและข้อห้ามต่างๆ นานาสำหรับผู้หญิง ฮันนาห์อาจจะเกิดเร็วเกินไป ยุคสมัยก็เปลี่ยนแปลงเร็วเกินไป เธอจึงยังค้างเติ่งอยู่ระหว่างโลกเก่าและโลกใหม่ เป็นคนที่ไร้ความสุข

เอมเมอลีน น้องสาวที่ขาดรัก ที่แม่เสียชีวิตตอนคลอดเธอ เธอจึงพยายามไขว่คว้าหาความรัก และพยายามยึดฮันนาห์ไว้ให้อยู่ข้างกาย จนทำลายโอกาสที่ฮันนาห์จะเป็นอิสระ เอมเมอลีนยังเด็กเกินกว่าจะรู้ว่า เมื่อถึงเวลาทุกคนต่างก็ต้องเดินไปตามเส้นทางของตัวเอง ไปมีชีวิตของตัวเอง ไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็เหนี่ยวรั้งฮันนาห์ไว้ไม่ได้ กระนั้นเอมเมอลีนกลับก้าวข้ามจากโลกเก่าเข้าสู่โลกใหม่ได้อย่างดี

รอบบี้ ฮันเตอร์ กวีหนุ่มหัวขบถที่ก้าวเข้ามาระหว่างหญิงสาวทั้งสอง และดูเหมือนจะเป็นผู้ที่ก่อให้เกิดรักสามเส้าขึ้น



ในตอนต้นของเรื่องราว เราได้รับรู้ว่าเกิดโศกนาฏกรรมกับรอบบี้ที่ฆ่าตัวตายในวันแต่งงานของเขากับเอมเมอลีน เรื่องราวนี้ได้ถูกแต่งเติมและนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์โรแมนติค แต่เรื่องราวจริงๆ ล่ะ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่???

ทุกครั้งที่พลิกหน้ากระดาษ ก็เหมือนกับเราดึงคลี่ผ้าที่คลุมปิดความลับนั้นออกมาทีละชั้นๆ จนในที่สุดเราก็ได้รับรู้ถึงความจริงที่ไม่มีคนนอกได้รับรู้ และมันอาจจะตายไปพร้อมกับเกรซ หากเธอตัดสินใจจะไม่เปิดเผยมันออกมา

ผู้เขียนได้ร้อยเรียงเรื่องราวชีวิตต่างๆ ที่วนเวียนอยู่ในบ้านริเวอร์ตันได้เหมือนกับมีตัวตนอยู่จริง และมีประโยคปิดท้ายเล่มได้อย่างอึ้งทึ่งกันทีเดียว


พร้อมๆ กันนั้น ฉันก็พยายามทำความเข้าใจกับยุคนี้ โดยการไปเปิดเว็บหาดูแฟชั่นที่มาจากยุค 1920 เพื่อทำความเข้าใจกับสิ่งที่อ่านมากขึ้นอีกระดับหนึ่ง โดยการเชื่อมโยงมันเข้ากับภาพที่เคยเห็นจากในหนังฮอลีวู๊ดนั่นเอง

และนี่คือภาพที่ได้พบเห็นมา







ยังไงตอนอ่านกันก็อย่านิสัยเสียแอบเปิดอ่านหน้าสุดท้ายล่ะ คุณอาจจะหมดสนุกไปเลยก็ได้


ความคิดเห็น