ในบรรดาแมวทั้งหมด เจ้านี่มีชื่อเรียกมากที่สุด เริ่มต้นตอนเอามาเลี้ยง (หรือจริงๆ คือมันปีนรั้วมาให้เลี้ยง) ไม่รู้จะตั้งชื่ออะไร เนื่องจากเป็นตัวที่ 10 ของบ้าน ก็เลยเรียกมันเจ้า "สิบ" (ชื่อนี้บอกหมอที่คลินิกตอนไปทำหมัน)
ก่อนไปรับตัวมันมา ป๋ากับหม่าม้าเถียงกันเรื่องชื่อ ป๋าจะเอาชื่อ "บุญรอด" แต่หม่าม้าไม่ชอบ ให้ชื่อ "บุญสุข" ผลก็คือหม่าม้าชนะ เย้ บ้านนี้เป็นเผด็จการ 5555
ก็เรียกมันเจ้า "สุข" เรื่อยมา จนมันเริ่มออกลายกระโจนเข้าใส่เขาไปทั่ว (ยกเว้นเจ้าแต้มที่กระโจนเข้ากัดไอ้สุขเปิดเปิงตลอด) จนเราเรียกมันว่า "ไอ้ซ่า" บางครั้งก็เรียกมันว่า "ซ่าซาสี่"
จากนั้นฉายาก็มาเรื่อยๆ ด้วยความโก๊ะและซุ่มซ่ามเป็นเอก (วิ่งสะดุดบันได กระโดดหล่นจากบันได วิ่งชนขาโต๊ะ ฯลฯ) เลยได้ฉายาเหล่านี
สุขซุ่มซ่าม
ซ่าซุ่มซ่าม
(ที่ชอบมากคือ) ซ่าเสือซุ่ม ย่อมาจาก ซ่าเสือซุ่มซ่าม
ล่าสุด สังเกตว่าบางครั้งตอนเผลอมันชอบร้องเสียงคล้าย "อุ๋ง อุ๋ง" (แบบเอาลิ้นแตะเพดานปากแล้วร้องน่ะ) หรือว่ามันเป็นแมวน้ำปลอมตัวมากันแน่ ฉายาล่าสุดของมันจึงเป็น "นังอุ๋งอุ๋ง"
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น