มาบัดนี้ความภาคภูมิใจเหล่านั้นถูกทำลายลงด้วยน้ำมือของนังบุญสุข แมวตัวที่ 10 ของบ้านนี้
บุญสุขมาอยู่บ้านนี้วันที่ 10 เมษายน 2560 รวมแล้วก็ครบ 3 ปีเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา
บุญสุขตอนมาใหม่ๆ หน้าตาใสซื่อ
บุญสุขปลายหางหายไป เพราะโดนหมาฟัดจนหัก ต้องตัดออก
+ เมื่อมาอยู่วันแรก (หลังพาไปทำหมัน 7 วัน) ก็กระโดดหนีหายไป มาเจออีกครั้งหมอโทรมาบอกว่ามีคนเจอมันถูกหมากัดจนปางตาย ต้องพักอยู่ที่คลินิกอีกร่วมเดือนกว่าจะรับกลับบ้านได้ ดีว่าหมอไม่คิดตังค์
+ พอมาอยู่บ้าน กักตัว 7 วันในกรงแล้ว ก็โดนบุญแต้ม แมวเจ้าถิ่นไล่ฟัดจนต้องวิ่งไล่ช่วยเหลือกันตลอด
ฉันไม่เป็นอันทำอะไร ต้องมานั่งเฝ้าไม่ให้มันโดนกัด สุขเองก็เฟอะฟะ ระวังตัวไม่เป็น
บุญแต้มรอรับน้องอยู่นอกกรง
+ บุญสุขชื่อเล่นว่า "สุขซ่า" นอกจากบุญแต้ม มันกลับกระโดดใส่แมวตัวอื่นตลอด แรกๆ ก็ชวนเล่นแหละ ตอนหลัง มันพุ่งเข้าใส่เพื่อลอบกัดตัวอื่น จนตัวอื่นต่างก็หวาดระแวงกันถ้วนหน้า
+ เพื่อกันไม่ให้บุญสุขกับบุญแต้มกัดกัน ช่วงกลางวันจึงมีมาตรการ "ตัวนึงอยู่ในบ้าน อีกตัวต้องอยู่นอกบ้าน" ส่วนกลางคืน "บุญสุขอยู่ชั้นบน บุญแต้มอยู่ชั้นล่าง"
บุญแต้ม หวงถิ่น
+ หลังๆ เจ้าสุขเริ่มไม่ค่อยอยากออกนอกบ้านช่วงกลางวัน เลยต้องคอยปิดประตูตรงครัวตลอด กั้นไม่ให้ 2 อริเจอกัน
+ กินยากเย็นแสนเข็ญ ต้องคอยนั่งเฝ้า เอาอาหารเม็ดเทเพิ่มให้ทีละน้อยเพื่อให้รู้ว่า "เทแล้วน้า" ถ้าไม่เฝ้าจะไม่กิน แต่ก็ไม่ไปไหน ประตูครัวก็ไม่ต้องเปิดกันพอดี
+ สุดท้าย สาหัสที่สุดคือ นังสุขพยายามสร้างอาณาเขตบนชั้นสองของบ้าน ด้วยการฉี่ใส่ทุกที่ที่แมวตัวอื่นนอน โดยเฉพาะเจ้าบุญตามที่นอนที่ชั้นบนมาตั้งแต่ต้น
บุญตามแมวขี้กลัว เป้าโจมตีของบุญสุข
อาการสุดท้ายมาเริ่มเอาจริงๆ จังๆ เมื่อไรจำไม่ได้ น่าจะ 4-5 เดือนได้ ดังนั้นทุกเช้า กิจวัตรประจำวันของฉันก็คือ ถือไฟฉายส่องหาร่องรอยของฉี่ ที่ต้องใช้ไฟฉายเพราะบางรอยมันดูลำบาก เป็นแค่รอยเลอะเล็กๆ ต้องส่องไฟให้มันสะท้อน แต่ส่วนใหญ่จะมองเห็นได้ชัดเจนไม่ลำบากนัก
ทุกครั้งที่มันฉี่ใส่ผนังปูน กลิ่นจะติดทนทานไม่ยอมออก แรกๆ ก็ทั้งเช็ดทั้งถู บางครั้งเอาสบู่มาถูมาเช็ด จนตอนหลังเจอสเปรย์นาโนยี่ห้อนึง พ่นบนผนังแล้วกลิ่นหายไปในทันใด (ยี่ห้ออื่นใช้ไม่ได้ผล ต้องเจาะจงยี่ห้อนี้) เล่นของแพงซะนะนังสุข
แต่ แต่... สเปรย์นาโนนี้ใช้ไม่ได้กับผ้า ซึ่งช่วงเดือนกว่าที่ผ่านมา นังสุขมันไปฉี่ประตูมุ้งลวดตรงระเบียง และข้างๆ กันก็เป็นผ้าม่านอย่างหนาหนักมีโซ่ถ่วง ทำยังไงกลิ่นก็ไม่หาย จนต้องเอาถังน้ำกับสบู่มาซักล้างชายผ้าม่านกันถึงสถานที่ คือซักมันตรงประตูนั่นแหละ แล้วก็ปล่อยให้มันตากลมจากระเบียงจนแห้ง
บางวันซักไม่ดี กลิ่นยังติดอยู่ ต้องมาซักใหม่อีกรอบ
ตรงประตูมุ้งลวดนี่หนักสุด ประตูบานเลื่อนสเตนเลส ฉี่มันไปขังอยู่ใต้บานประตูกระจก ส่วนประตูมุ้งลวดสามีงัดออกไปล้างได้ แต่ประตูกระจกไม่กล้างัด กลัวใส่กลับไม่ได้ วันนั้นฉันต้องเอาน้ำมาฉีดมาพ่นล้างใส่ร่องรางเลื่อน ใช้ผ้าซับน้ำออก พ่นน้ำใส่ร่องแล้วซับน้ำออก ฯลฯ ทำวนกันไปค่ะ
บางวันกลิ่นก็ไปโผล่ในห้องน้ำ เหมือนจะดีเพราะทำความสะอาดง่าย แต่มันไม่ง่ายเลย เพราะหาจุดเฉพาะไม่เจอจึงต้องราดน้ำกันทั่วห้องน้ำ ราดเยอะ ถ้าไม่เยอะจะไม่หายเหม็น สรุปคือวันๆ นี่หมดน้ำเป็นถังๆ
วันดีคืนดี ของที่วางทิ้งไว้หลายวันก็ส่งกลิ่นถึงเพิ่งรู้ว่านังสุขไปฉี่ใส่ เช่นผ้ารองนอนแมว
สุขซ่า ยึดทุกอย่างไปจนหมด
แล้วรู้ได้ไงเหรอว่าเป็นผลงานเจ้าบุญสุข ตอนแรกก็ไม่แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์หรอก สามีซื้อกล้องวงจรปิดมาใช้ แบบตั้งพื้น ตอนแรกเหมือนมันรู้ หลบมุมกล้องได้ตลอด จนวันหนึ่งมันก็แสดงให้เห็นว่ามันไปฉี่ทับตรงที่บุญตามเพิ่งลุกเพื่อเปลี่ยนที่นอน ในที่สุดก็จับตัวได้
++++++++++++++++++++
ทุกวันนี้หวาดระแวงกันทุกเมื่อเชื่อวัน บางวันเหมือนประสาทหลอน ได้กลิ่นฉี่แมวลอยมาเข้าจมูก ฉันถึงกับต้องก้มลงดมพื้น ดมผนังกันเลยทีเดียว
พฤหัส 16 เมษายน 2563
++++++++++++++++++++++++++++++++
สดๆ ร้อนๆ หลังเขียนบล็อกนี้ผ่านไป 1 วัน เช้านี้อุ้มบุญสุขออกจากบ้าน สวนทางกับบุญแต้มที่กำลังจะเดินเข้าบ้าน
ช่วงสวนทางกันตรงประตู พอนังสุขได้กลิ่นพี่แต้ม นังสุขก็งับแขนฉันเต็มแรง แล้วถีบตัวออกจากแขนฉัน วิ่งหลังแหลมหางฟูจากไป ผลที่ได้ก็ตามภาพ
ยังจะมาทำหน้าใสซื่ออีกนะนังสุขซ่า
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น