ก๊วยจั๊บสยองขวัญ

เขียนจากเรื่องจริง ...ณ ร้านอาหารในตลาดแห่งหนึ่ง เป็นลักษณะของบูธขายอาหารหลายๆ ร้านตั้งเรียงกันเหมือนฟาสต์ฟู้ดในห้าง

เป็นตลาดที่ไปกินบ่อย วันนั้นไปกินต้มเลือดหมูไม่ใส่เลือดหมู ("พี่ลำบากนักก็ไปกินร้านอื่นได้นะ"...คนขาย(คง)คิด) ระหว่างนั่งรอได้ยินเสียงจามดังจากร้านก๊วยจั๊บ มองไปเห็นเจ้าของร้านผู้ชายยืนเท้าสองมือกับเคาน์เตอร์เตรียมอาหาร คร่อมเขียงตรงหน้าเลย ไม่ปิดปาก...นี่คือช็อคแรก

หลังจากนั้นความสยองขวัญเป็นชุดก็บังเกิด

ขอเรียกเจ้าของร้านก๊วยจั๊บว่า "พี่" ละกันค่ะ

จากนั้นพี่เขาก็ถือชามไปตักเส้นก๊วยจั๊บ ในระหว่างที่มือซ้ายถือชาม มือขวากำลังจ้วงตัก พี่เขาก็จามอีกรอบ ลงไปตรงๆ ชามเป้าหมาย

แล้วพี่เขาก็เดินกลับมาหั่นเครื่องใส่ในชาม ด้วยเขียงที่มี "จาม" แรกติดอยู่ แล้วก็จามอีกรอบ ตรงเป้าหมายอีกเช่นกัน รอบนี้จาม 2-3 ครั้ง

จากนั้นพี่เขาก็เดินไปตักน้ำพะโล้ใส่ชาม ช่วงนี้พี่แกก็จามอีกเป็นชุด ทุกครั้งไม่ปิดปาก ไม่หันหน้าหนี แต่จามตรงๆ ลงเป้าหมาย

แล้วแกก็เดินกลับมาวางชามบนเขียง ช่วงนี้ชักจามถี่ขึ้น สงสัยกระแสจิตฉันจะส่งไปถึง (หรือเปล่า) เลยจามเพื่อตอบรับ

แกเลยหันไปที่มุมหนึ่งของร้าน เอามืออุดจมูกแล้ว "ฟืดดดดด" ลงไปบนพื้น สบัดมือข้างที่ใช้อุดจมูกนิดนึงแล้วเช็ดๆ ปาดๆ กับผ้ากันเปื้อน แล้วกลับมาทำ "ชามนั้น" ต่อจนเสร็จ

เป็นฉากสยองขวัญยิ่งกว่า Saw อีกนะนั่น T____T