เรื่องเล่าจากหนังสือ 3 แมว 2 คน : EP 13 แมวหมู่

3 โจ๋กร่างเต็มถนน ดำๆ นั่นบุญชู ตรงกลางเหมียว ริมสุดคือบุญทิ้ง น้องเล็ก

เมื่อพูดถึงหมากับแมว ภาพที่คนส่วนใหญ่มักเห็นคือฝูงหมาไล่ขย้ำแมวตัวเดียวจนบาดเจ็บสาหัส แต่ภาพที่เราเห็นนั้นเป็นตรงกันข้าม มันคือภาพฝูงแมวไล่ขย้ำหมาตัวเดียวซะเปิดเปิง

ตอนเหมียวมาอยู่ใหม่ๆ มีตูบตัวเดียวจากบรรดาหมาทั้งหมดที่ไม่ได้วิ่งไล่กัดแมวน้อย ตูบเป็นหมาใจดีขี้เล่น แต่ดุกับคนที่ไม่ได้มีบ้านอยู่แถวนี้ ถ้ามีบ้านที่มีรั้วรอบขอบชิด เจ้าตูบจะเป็นหมาเฝ้าบ้านที่ดีได้แน่

ทุกวันหลังกลับจากวิ่งเล่น ตูบก็จะเพียรพยายามมาสอดส่องชะเง้อแลหาเพื่อนใหม่ตัวน้อยในบ้าน โดยมีแมวตัวดีนอนซุ่มแอบดูตูบอยู่เงียบกริบบนโต๊ะที่วางไว้ข้างประตูนั่นแหละ ห่างกันไม่เกิน 1 ฟุต

ตูบ หมาใจดี (เฉพาะกับแมวนะจ๊ะ)

ถ้าเมื่อไรตูบเห็นเจ้าเหมียวกำลังนั่งเล่นอย่างสบายใจอยู่หลังบ้าน มันจะวิ่งปรี่เข้าหาเพื่อทำความรู้จัก แรกๆ เจ้าเหมียวก็วิ่งหนีเข้าบ้าน พอเริ่มคุ้นมันก็แค่ร้องขู่และทำตัวพองขู่ไม่ให้เข้าใกล้ ฝ่ายตูบที่ตัวใหญ่กว่าเจ้าเหมียว 5-6 เท่าตัว ไม่สนใจท่าทางนั้น กลับเดินเข้าไปจ่อจมูกดม เจ้าเหมียวพอเห็นว่าหมามาอย่างเป็นมิตรก็เลยอ่อนข้อลงหน่อย ยอมให้ตูบมาดมใกล้ๆ บางครั้งก็นอนหงายแต่ยังกางแขนกางเล็บพร้อมรับมือทุกเมื่อ ดมได้สักพักตูบก็ไปวิ่งเล่นต่อ

อย่างที่เล่าไปในบทแรกๆ ว่า เจ้าเหมียวกับตูบทำความรู้จักกันแบบนี้บ่อยขึ้นจนมิตรภาพเริ่มงอกเงย จนได้เห็นภาพตูบนั่งใกล้ๆ กับเจ้าเหมียวบ่อยขึ้น และมาสิ้นสุดในเย็นวันนั้นที่ตูบไล่กัดเจ้าเหมียวซะกระเจิง เพียงเพราะเจ้าเหมียวเข้าไปดมตอนมันกำลังกิน เจ้าเหมียวเข็ดจนไม่ยอมให้ตูบเข้าใกล้อีกต่อไป

จริงๆ แล้วหลังจากเจ้าเหมียวมาอยู่กับเราได้สักพัก เหล่าหมาในละแวกนั้นก็เริ่มเรียนรู้ที่จะไม่เข้ามายุ่งกับเจ้าเหมียว เพราะรู้ว่าเราเป็นเจ้าของ และรู้ว่าป๋าตีจริงไม่ได้ล้อเล่น จนเจ้าเหมียวได้ใจและทำให้ตัวเองต้องเดือดร้อนเองก็บ่อยครั้ง

เหมียว ลูกรักของป๋า

วันนั้นเจ้าตาลหมาหมู่บ้านไปกัดกระรอกของเพื่อนบ้านตาย เขาไล่ตีเจ้าตาลจนวิ่งลับหายไปที่มุมบ้าน เหมียวเห็นดังนั้นจึงวิ่งพุงกระเพื่อมตามไป สักพักฉันได้ยินเสียง “เอ๋ง” แล้วเหมียวก็วิ่งกลับบ้านมาพร้อมด้วยขนหางที่ฟูฟ่องเหมือนกระรอก าตาลจะวิ่งตามมากัดก็ต้องหยุดเพราะฉันวิ่งตามไปดู กลายเป็นไม้กันหมาให้เจ้าเหมียวไปซะ ท่าทางของเหมียวแกช่างฮึกเหิมกับชัยชนะครั้งนี้มากๆ หลังจากนั้นมันเห็นเจ้าตาลนอนอยู่ที่ไหนก็ยังตามไปตบอีก เจ้าตาลเลยผูกใจเจ็บเหมียวนับแต่นั้น

เย็นวันหนึ่งเรากลับจากตลาด เห็นเจ้าตาลวิ่งหนีออกจากหลังบ้าน เราก็ไม่ได้สนใจสักเท่าไร เข้าบ้านไปเห็นเจ้าเหมียวตัวเปียกปอน ตอนแรกยังนึกว่ามีใครแกล้งสาดน้ำใส่ ตกดึกเดินไปหยิบของหลังบ้านเห็นกระถางต้นไม้ล้มระเนระนาด ถึงค่อยปะติดปะต่อได้ว่าเจ้าตาลน่าจะถือโอกาสที่เราไม่อยู่กลับมาแก้แค้นเจ้าเหมียว ครั้งนี้เจ้าเหมียวรอดตัว ไม่บาดเจ็บ ยกเว้นเปียกปอน

อีกครั้งหนึ่งเกิดขึ้นตอนเราไม่อยู่เหมือนเดิม คราวนี้ฝากรอยเขี้ยวไว้ได้สำเร็จ

มีน้องคนหนึ่งเล่าให้ฟังว่าหมาตาลไปไล่กัดเหมียวหลังบ้านของเขา แล้วชูกับทิ้งเข้าไปช่วยพี่เหมียว รวมถึงน้องคนนั้นกับพี่หนึ่ง (ที่แมวชอบเข้าไปติดในบ้าน) ก็เข้ามาช่วย เหมียวเลยหนีขึ้นต้นไม้ได้สำเร็จ แต่ก็ได้รอยเขี้ยวมา 1 รอยที่ขาซ้ายหน้า ป๋าโมโหมาก ถึงขั้นไม่ยอมให้อาหารกับตาล และไม่ยอมให้เข้าใกล้บ้านอีกเด็ดขาด

พฤติกรรมเจ้าเหมียวรังแกหมานั้นมีมานานแล้วละ ก่อนที่เจ้าทิ้งกับเจ้าชูจะมาอยู่

ดำเป็นลูกที่เจ้าตาลพามาฝากฝังให้เลี้ยง มันเป็นหมาสีดำสนิททั้งตัว ตัวเล็กแต่ซ่าอย่าบอกใคร เห็นหมาหลงมาในถิ่นก็จะกระโจนเข้าใส่ แต่ตัวเองกลับยับเยินทุกครั้ง ซ้ำร้ายยังโดนแมวรังแกจนฉันคิดสงสารมันอยู่บ่อยๆ ช่วงหลังที่เจ้าเหมียวมาอยู่บ้าน มันก็เริ่มจะหายไปจากบ้านครั้งละหลายๆ วัน เมื่อกลับมาก็จะโดนเหมียวไล่ตบตลอด



เจ้าดำ หมารู

ครั้งหนึ่งฉันกำลังล้างรถโดยมีเหมียวเป็นผู้คุมดูแลความเรียบร้อยในการทำความสะอาดอยู่ในรถ ฉันถอยหลังลงจากรถแล้วเผลอเหยียบเจ้าดำที่นอนอยู่ข้างๆ ดำตกใจร้องเอ๋งแล้ววิ่งห่างออกไปราว 1-2 เมตร เหมียวได้ยินดังนั้นก็พุ่งลงจากรถแล้วเข้าตามตบดำจนมันร้องเอ๋งและวิ่งหนีไป ฉันวิ่งตามจะไปจับเจ้าเหมียวกลับบ้าน แต่มันคงตีความท่าทางฉันผิดไปว่าจะไปช่วยมัน เหมียวจึงวิ่งไล่ตบดำต่อ จนดำต้องวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนหายไป ฉันเองสงสารดำแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง วิ่งไล่ก็ไม่ทันเจ้าเหมียว เลยได้แต่หยุดยืนรอ พอมันเห็นฉันไม่เป็นกองหนุนให้ มันถึงเดินกลับ

หลายครั้งเข้า ดำถึงกับหายหัวและตัวไปจากชีวิตของเรา

ตาล กับ เฒ่า

ในหมู่บ้านยังมีหมาหลงเข้ามาพำนักเป็นหมาหมู่บ้านอีกตัวหนึ่ง มันเป็นหมาหลังอานขนเกรียนตัวล่ำสัน เราตั้งชื่อมันว่าเฒ่า เจ้านี่ก็โดนเจ้าเหมียวรังแกเหมือนกัน ถ้าเมื่อไรที่เจ้าเหมียวเห็นเฒ่ามากินข้าวในถาดหมาหลังบ้าน มันจะวิ่งเข้าขู่พร้อมตบ แล้วนั่งเฝ้าถาดข้าวนั้นไม่ยอมให้เฒ่าเข้ามาใกล้ หมาเฒ่าก็ไม่กล้าเข้ามา ไม่ใช่เพราะกลัวแมวหรอก แต่กลัวคนที่ยืนคุมเชิงอยู่ด้านหลังมากกว่า

เฒ่าผิดกับตาลตรงที่มันไม่ตามมาแก้แค้น มันมักจะเลี่ยงเสียมากกว่า มีแต่แมวเรานี่แหละที่ชอบเข้าไปหาเรื่อง บางทีเฒ่าเดินหนีเหล่าแมวก็ยังวิ่งตามไปตบมันอีก ฉันไม่กล้าวิ่งตามกลัวเหมียวเห็นกองหนุนแล้วจะยิ่งวิ่งเข้าใส่ ได้แต่มองอย่างหวาดเสียวว่าเจ้าเหมียวจะโดนงับหัวหลุดซะก่อน

3 แมวรุมหมาตัวเดียว
3 แมวฝึกกลยุทธร่วมโจมตีหมาอย่างพร้อมเพรียงกัน

ตอนที่แมวรวมกลุ่มกันครบ 3 ตัวแล้วนั้น เราก็ได้เห็น 3 สหายนี้เข้าจู่โจมเฒ่าอย่างพร้อมเพรียง เปิดฉากโดยเหมียวที่พุ่งเข้าตบ แต่ผิดจังหวะไปหน่อยมันจึงพลาดท่าล้มลง ขณะที่เฒ่าหันกลับมาจะเล่นงานเหมียว ฉันก็เห็นทิ้งพุ่งทะยาน 4 ขาขึ้นตบหลังเจ้าเฒ่า ตามด้วยการจู่โจมที่ขาหลังจากชู เมื่อเหมียวลุกขึ้นได้แล้วก็เริ่มเข้าจู่โจมเฒ่าอีกรอบ อุตลุดอีรุงตุงนัง กลายเป็นว่าเฒ่าต้องคอยป้องกันตัวเอง พวกเรา ฉัน ป๋า และชาวหมู่บ้านที่เป็นพยานรู้เห็นในครั้งนั้นก็พยายามจะห้าม แต่ก็กลัวโดนลูกหลง จนในที่สุดต้องลากสายยางมาฉีดน้ำไล่ กลุ่มนี้ถึงเลิกรากันไป

นอกจากเฒ่า ยังมีหมาหนุ่มอีกตัวที่บ้านหลังหนึ่งเลี้ยงไว้ มันเป็นหมาขี้เล่นและอ่อนประสบการณ์ ชื่อฮีโร่ เจ้านี่คล้ายกับตูบอยู่บ้างตรงที่มันสงสัยใคร่รู้จักและอยากชวนแมวเล่น ด้วยความที่มันดุไล่กัดคน (เหมือนตูบเลย ไม่รู้จากสาเหตุเดียวกันหรือเปล่า) ก็เลยถูกใส่ตะกร้อครอบปาก ต่อสู้ได้ไม่ถนัดนัก ฮีโร่นี่ถูก 3 เหมียวเล่นงานบ่อยครั้ง

คืนหนึ่งชาวหมู่บ้านตั้งวงกินข้าวกันหน้าบ้านพี่คนหนึ่ง เหล่าแมวก็ตามไปด้วย ฮีโร่ด้วยความเป็นหมาขี้เล่นก็มาเช่นกัน จำไม่ได้ว่าตัวไหนเริ่มก่อน ทีม 3 เหมียวเข้ารุมล้อมตบฮีโร่ พอฮีโร่สลัดหลุดจากตัวหนึ่งได้ก็โดนอีกตัวหนึ่งเข้าตบ ได้แต่ร้องเอ๋งอย่างน่าสงสาร จะสู้ก็ไม่ได้เพราะติดตะกร้อครอบปาก ป๋าเองก็สงสารหมาเลยเข้าช่วย ผลก็คือได้แผลกลับมา ฮีโร่ร้องจนหมาตัวแม่วิ่งเข้ามาช่วย แต่ตอนนั้นการจู่โจมก็สงบลงแล้ว

ที่บ้านหลังนั้นเหมือนกัน มีเพื่อนๆ ของลูกบ้านนั้นมานั่งจับกลุ่มคุยกัน ฉันอยู่ในครัว ได้ยินเสียงเฮกันลั่นสนุกสนาน แว่วๆ ว่า “แมวไล่ตบหมา” เอาอีกแล้วแมวกรู

หลังจากนั้นฮีโร่ก็ยังไม่เข็ด ยังคงเข้ามาในถิ่น ล่อให้ 3 แมวของเราวิ่งไล่ฟัดตลอด แต่ทั้งนี้องค์ประกอบต้องครบ 3 นั่นคือ เหมียว ทิ้ง ชู ต้องครบ ไม่งั้นจะไม่มีการไล่ล่า บางครั้งเห็นฮีโร่อยู่แต่ไกลยังวิ่งตามไปตบเขาซะอีกแน่ะพวกนี้

“น้องทิ้งไปไล่ตบหมาแก้เบื่อกันดีกว่า”

เจอเหยื่อ

บุญชูถือเป็นแมวที่มักสมัครเป็นกองหนุนในแนวหลัง ถ้าเกิดเหตุไล่ล่าหมา มันมักจะหลบอยู่หลังบังเกอร์ซึ่งอาจเป็นถังน้ำ มอ’ไซค์ ใต้เก้าอี้ หรือในบ้าน รอจนแน่ใจว่าพี่เหมียวหรือน้องทิ้งเข้าจู่โจมสำเร็จแล้ว มันจึงเข้าตีซ้ำ เราอาจมองว่ามันเป็นแมวขี้ขลาด แต่จริงๆ …เอ่อ จริงๆ เราเองก็ดูไม่ออกว่ามันเป็นยังไงกันแน่

ครั้งที่เห็นมันกล้าหาญสุดๆ ก็คือตอนมันนอนผึ่งแดดอยู่หน้าบ้านตรงข้าม (ตอนนั้นย้ายมาบ้านอีกหลังแล้ว) ในวันนั้นน้องสาวของเจ้าของบ้านหลังนั้นเดินทางมาเยี่ยมเยียนพี่สาว เขามักพกเอาหมาตัวเป้งๆ มาด้วย 4 ตัว วันนั้นฝูงหมาก็วิ่งลงจากรถแล้วเดินเข้ามาจะสำรวจไอ้กองดำๆ ที่วางอยู่บนพื้นหญ้าว่าคืออะไรกันแน่ ฉันเห็นดังนั้นเลยร้องเรียกให้บุญชูเข้าบ้าน มันก็ยังนอนเฉย ลืมตาเล็กน้อยเพื่อดูผู้บุกรุก พอจมูกของผู้บุกรุกตัวหนึ่งใกล้ถึงตัว มันก็ลุกขึ้นเร็วปานสายฟ้า กางเล็บตบเข้าตรงปลายจมูกอย่างจัง ในระหว่างที่หมาหมู่กำลังยืนงงงัน มันก็วิ่งจู๊ดเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว

เห็นหน้าเด๋อๆ เนี่ยแหละตัวดี นังบุญชู

ถ้าเหมียวเป็นกองหน้า บุญชูเป็นกองหลัง บุญทิ้งก็ถือเป็นหน่วยรบพิเศษได้เลย วันนั้นฮีโร่ (ยัง… ยังไม่เข็ด!!) เดินตามป๋ามาที่บ้าน ดูท่าทางอยากเล่นกับแมว พอฮีโร่มา บุญทิ้งก็หลบเข้าบ้านและกำลังจะเดินเข้าครัวไปหาของกิน เหลือเหมียวอยู่หน้าบ้านและชูนั่งหน้าเด๋อตรงประตูบ้านมองออกไปข้างนอก บุญทิ้งยังเดินไม่ถึงครัวก็ได้ยินเสียงพี่ชูร้องขู่ น้องทิ้งได้ยินดังนั้นก็เดินฉับๆ ออกมาแล้วกระโจนเข้าตบฮีโร่หมาเคราะห์ร้ายนั้นทันทีโดยไม่ร้องขู่เลยแม้แต่น้อย พี่เหมียวจู่โจมเข้าช่วย ฮีโร่เห็นว่าอยู่ต่อท่าจะแย่ เลยวิ่งหนีกลับบ้านสุดชีวิต ฉันกับป๋าต้องวิ่งไล่จับ 2 พี่น้อง 3 สีไว้ไม่ให้มันวิ่งไล่หมาต่อ

น้องทิ้งออกมาตบหมาคงเข้าใจไปว่าพี่ชูโดนหมารังแก ส่วนเจ้าชูตัวต้นเรื่องน่ะเหรอ นั่งมองหน้าเด๋ออยู่ที่เดิมอย่างงงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นล่ะเนี่ย

เนื้อหาด้านบนได้มาจากหนังสือ 3 แมว 2 คน เขียนไว้นานแล้ว พอเอากลับมาโพสต์ก็ได้อ่านอีกรอบ แก้ไขข้อความเล็กๆ น้อยๆ อ่านไปก็คิดถึงคลิปที่ดูออนไลน์ หมากินนอนกับแมว เราว่าน่ารักดีนะ ซึ่งบ้านเราไม่เคยมีโมเม้นต์นี้เลย เอาจริงๆ ช่วงหลังนี่ไม่เคยเห็นแมวนอนรวมกันอย่างภาพด้านบนเลย คิดถึงแบบนี้มากๆ ได้แต่รำลึกถึงความหลัง ทำบล็อกนี่ก็เหมือนย้อนอดีตยังไงยังงั้นเลย

ความคิดเห็น