Chernobyl Mini Series ภาพแห่งหายนะ

เคยได้ฟังคำชื่นชมกับซีรี่ส์เรื่องนี้มาก่อนแล้ว พอได้โอกาสสมัคร HBO Go บริการเสริมของอินเทอร์เน็ต 3BB ก็เลยดูเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกทั้งที่ตอนสมัครก็เพื่อจะดู Westworld 

ด้วยเนื้อเรื่องแค่ 5 EP แต่เนื้อเรื่องมันช่างบีบคั้นอารมณ์อย่างมาก 

++++++++++++++++++++++++

เรื่องราวของโรงไฟฟ้านิวเคลียร์เชอร์โนบิลที่ระเบิดเมื่อหลายสิบปีก่อน เคยได้ยินข่าวอยู่บ้างในตอนนั้น แต่ก็ไม่ได้เจาะลึกมากมายอะไร ด้วยวัยของตัวเองและการนำเสนอข่าวในสมัยนั้น ก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรมากมาย ภายหลังยังคงได้ยินข่าวคราวความเลวร้ายของเหตุการณ์ออกมาเป็นระยะๆ โดยเฉพาะในยุคอินเทอร์เน็ต ก็ได้รับข้อมูลข่าวสาร ดูสารคดีหรือคลิปส่วนตัวที่ลงบน YouTube 

ภาพจริงจากอินเทอร์เน็ต

ไม่ว่าแบบไหนก็ยังไม่เห็นภาพของความรุนแรงของเหตุการณ์นี้เท่ากับที่ได้ดูในซีรี่ส์เรื่องนี้ จริงอยู่ว่ามันเป็นหนังที่ต้องมีการดัดแปลงบ้าง แต่ก็คิดว่าคงไม่ได้ผิดพลาดไปได้มากมายนัก โดยเฉพาะผลกระทบที่มีกับคนที่ได้สัมผัสใกล้ชิดกับเหตุการณ์นั้น

ภาพจริงจากอินเทอร์เน็ต

 ++++++++++++++++++++++++

ในคืนวันที่ 26 เมษายน 1986 (พ.ศ.2529) เกิดระเบิดรุนแรงขึ้นที่โรงไฟฟ้านิวเคลียร์เชอร์โนบิล นอกเมืองพริบยัต แรงระเบิดทำให้เกิดไฟลุกไหม้รุนแรง เถ้าฝุ่นกัมมันตรังสีพวยพุ่งขึ้นสู่อากาศ ความสวยงามที่อันตราย

ภาพจากซีรี่ส์ Chernobyl

ในยุคนั้นคนยังไม่เข้าใจถึงอันตรายของกัมมันตรังสี ดังนั้นหลายต่อหลายคนจึงเสียชีวิตลงเนื่องจากเข้าไปใกล้กับเหตุระเบิดมากเกินไป

คนที่ได้รับกัมมันตรังสีในระยะใกล้ล้วนบาดเจ็บและตายลงอย่างสาหัส ไม่ว่าจะเป็นคนที่ทำงานในโรงไฟฟ้า เจ้าหน้าที่ดับเพลิง ทหาร ตำรวจ ส่วนพวกชาวบ้านที่เฝ้าดูจากระยะไกล หรือเจ้าหน้าที่ระดับสูงที่เข้าไปควบคุมสถานการณ์ ก็ต้องได้รับรังสีและเสียชีวิตในเวลาต่อมา

ภาพจากซีรี่ส์ Chernobyl

หมอและพยาบาลที่ใกล้ชิดคนไข้จากเหตุการณ์นี้ก็ต้องรับรังสี เสื้อผ้าที่ใส่มาก็ต้องกำจัด แม้กระทั่งตัวผู้ป่วยก็ยังแผ่รังสีร้ายออกมาได้

เราจะได้เห็นภาพของเพลิงไหม้ที่ไม่สามารถจะเข้าไปดับได้ เพราะถ้าใครเข้าใกล้มากเกินไป ก็จะล้มป่วยในเวลาไม่กี่นาที และเสียชีวิตอย่างทรมาน เนื่องจากรังสีมีฤทธิ์ทะลุทะลวงเข้าไปในระดับเซลล์และแทบไม่มีอะไรขวางกั้นได้ ศพคนที่เสียชีวิตต้องถูกเก็บในโลงตะกั่ว ขุดหลุมฝัง แล้วเทปิดด้วยซีเมนต์

ฝุ่นและควันกัมมันตรังสีที่ถูกพัดไปไกลข้ามประเทศถึงเยอรมัน เครื่องจักรหรือหุ่นยนต์ที่นำมาใช้ก็ใช้ได้แค่ในระดับหนึ่ง จากนั้นก็จะถูงรังสีทะลุทะลวงเข้าไปจนวงจรเสียหาย 

ภาพจากซีรี่ส์ Chernobyl

ในงานหลายอย่างจำเป็นต้องใช้แรงงานคน คนเหล่านั้นก็จะอายุสั้นลงและเสียชีวิตด้วยโรคร้าย คือรู้แหละว่าส่งคนไปตายแต่ก็ต้องทำเหมือนต้องเสียสละคนจำนวนหนึ่งเพื่อรักษาคนนับล้านชีวิต 

ต้องมีการอพยพประชาชนจำนวนมากในรัศมีนับร้อยกิโลเมตรจากเชอร์โนบิล สัตว์ป่าสัตว์เลี้ยงต้องกำจัดทิ้ง (เป็นภาพที่เห็นแล้วหดหู่มาก) ต้นไม้ต้องพลิกกลบ กลายเป็นบ้านเมืองร้าง ที่ถูกทอดทิ้งไปอย่างกะทันหัน 

ภาพจากซีรี่ส์ Chernobyl

มีการพยายามสืบสวนหาสาเหตุของเหตุการณ์ครั้งนี้ รวมถึงการนำเสนอว่าทางรัฐบาลโซเวียตปกปิดข้อมูล แต่ก็นะ ฉันสงสัยว่ารัฐบาลทุกประเทศก็คงเป็นแบบนี้แหละ ในระดับที่มากน้อยต่างกันไป 

++++++++++++++++++++++++

ฉากหนึ่งที่หลอนเอาทีเดียว เพราะดันเผลอใส่จินตนาการเข้าไปมาก ก็คือฉากที่อาสาสมัคร 3 คนต้องลุยน้ำเข้าไปในโรงไฟฟ้าเพื่อระบายน้ำที่เหลืออยู่ในแท็งค์ ป้องกันไม่ให้มันระเบิด (ที่จะก่อให้เกิดความรุนแรงมากมายมหาศาล) ทั้ง 3 คนใส่ชุดกันรังสีเทอะทะ พูดคุยกันไม่ได้ ต้องให้สัญญาณมือ เดินลุยน้ำเข้าไปในส่วนใต้ดินของโรงงานที่มืดทึบ รอบข้างระเกะระกะไปด้วยท่อน้ำซับซ้อน เมื่อผ่านไปได้ลึกพอควร จู่ๆ ไฟฉายในมือก็เริ่มดับลงทีละดวง ทุกคนตกใจพยายามเขย่าไฟฉายในมือให้มันทำงาน มีเพียงเสียงของเครื่องวัดรังสีที่ดังถี่ยิบอันแสดงถึงอันตรายขั้นสูงสุด 

แล้วไฟฉายดวงสุดท้ายก็ดับลงเหลือเพียงเสียงหายใจห้วงสั้นๆ และถี่ บ่งบอกถึงความตื่นตระหนกอย่างมากของทั้ง 3 คน

นึกภาพตัวเองไปแทนที่ทั้ง 3 คน ณ ตอนนั้นไม่มีแสงอะไรเลย คงจะมืดมิดเหมือนคนตาบอด ในที่ที่ไร้แสง ไม่มีวันที่สายตาจะคุ้นชินกับความมืด จะหาทางกลับก็ไม่ได้ จะไปต่อก็ไม่รู้จะไปทางไหน 

 ++++++++++++++++++++++++

ยังถึงขนาดคิดเลยนะว่าถ้าในไทย ถ้าใครอยากตั้งโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ ขอให้เอาซีรี่ส์เรื่องนี้ไปให้ชาวบ้านละแวกนั้น (อาจต้องในระยะเป็นร้อยกิโลฯ ด้วยซ้ำ) ได้ดูก่อนว่าเขาอยากให้มีไหม 

ภาพจริงจากอินเทอร์เน็ต เมืองร้างพริบยัต

Pripyat, Ukraine. (Jorge Franganillo / Flickr)

แล้วถ้าใครบอกว่าหลังผ่านมา 34 ปี ตอนนี้เทคโนโลยีของเราก้าวหน้าขึ้นเยอะ ก็อยากให้ย้อนกลับไปดูเหตุการณ์ที่ฟุกุชิมะ ที่ญี่ปุ่นเมื่อไม่กี่ปีมานี่ก็ได้นะ

++++++++++++++++++++++++

พอหลอนได้ที่กับความเสียหายระดับหายนะครั้งนี้ ฉันก็นึกขึ้นได้ถึงเหตุการณ์หนึ่งที่เคยเกิดขึ้นในประเทศไทย คุ้นๆ ว่าเกิดกับคนเก็บของเก่าขายไปทำอะไรสักอย่างกับเครื่องมือกัมมันตรังสีพวกนี้

พอไปค้นข่าวก็เจอ ข่าว ย้อนรอย โคบอลต์-60 อดีตที่ไม่มีวันลืม สรุปย่อจากข่าวนี้ได้ว่า 

"เมื่อต้นปี 2543 ส่วนหัวของเครื่องฉายรังสีทางการแพทย์ หรือ เครื่องฉายรังสีโคบอลต์-60 ที่ไม่ใช้แล้วถูกแยกชิ้นส่วนออกมา และบางส่วนถูกนำออกมาจากสถานที่เก็บที่ไม่มีการควบคุมดูแล นำไปเก็บไว้ในที่จอดรถร้างในซอยอ่อนนุช ตั้งแต่ปี 2542 คนเก็บของเก่า จัดการแยกชิ้นส่วนเพื่อจะนำไปขายเป็นเศษโลหะ ที่ร้านรับซื้อของเก่า ทำให้รังสีแพร่ออกมา ผู้ที่โดนรังสีเข้าไปต่างมีอาการเจ็บป่วยไปตามๆ กัน ในจำนวนผู้ป่วย 10 ราย ที่ได้รับปริมาณรังสีสูงจากต้นกำเนิดรังสี ในจำนวนนี้มี 3 ราย ที่ทำงานร้านรับซื้อของเก่า เสียชีวิตในระยะเวลา 2 เดือน หลังจากได้รับรังสี" 

ภาพที่ฉันจำได้ก็คือ เจ้าหน้าที่เก็บกู้ซากไม่มีชุดกันรังสีที่เหมาะสม มีวิธีการเก็บกู้โดยต้องรีบวิ่งเข้าไปและวิ่งออกมา วิ่งสลับกันไปกี่คนจำไม่ได้ แต่มันช่างเป็นภาพที่ได้แต่ถอนหายใจ ไม่รู้ว่าเจ้าหน้าที่เหล่านั้นเป็นอย่างไรหลังจากการเก็บกู้

จนบางทีก็อดคิดไม่ได้ว่า รอบๆ ตัวฉันนี่มีวัตถุแผ่กัมมันตภาพรังสีได้หรือเปล่า แล้วเราจะรู้ไหม แล้วเหล่าเครื่องใช้ไฟฟ้าทั้งหลายแผ่รังสีอันตรายแค่ไหน นี่คือมูลค่าที่เราต้องจ่ายให้กับความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีอย่างนั้นน่ะหรือ

++++++++++++++++++++++++

ข่าวสารอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง 

>>> เรื่องราวของเหตุการณ์ระเบิดที่เชอร์โนบิล เมื่อนำมาทำเป็นซีรี่ส์ ก็คงไม่ได้ตรงกับความเป็นจริงทุกอย่าง  ลองเข้าไปดูบทสัมภาษณ์ของคนที่อยู่ในเหตุการณ์ที่ทาง BBC ได้ลงไว้ใน ผู้อยู่ในเหตุการณ์จริง เผยสิ่งที่ซีรีส์ "เชอร์โนบิล" นำเสนอบางเรื่องไม่ตรงกับความเป็นจริง แต่ก็เช่นกัน คนที่อยู่ในเหตุการณ์เดียวกัน ก็ยังมองเหตุการณ์เดียวกันในมุมที่ไม่เหมือนกันเลย กระนั้นหายนะก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง

>>>ปัจจุบันพื้นที่โดยรอบโรงไฟฟ้านิวเคลียร์แห่งนี้ยังคงมีกัมมันตภาพรังสีในระดับสูง ดังนั้นจึงมีการทำหลังคาขนาดใหญ่นำไปครอบเหนือโรงไฟฟ้าไว้ ดูข่าว เคลื่อนหลังคาโค้งยักษ์ครอบเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์เชอร์โนบิล

หลังคาครอบโรงไฟฟ้าเชอร์โนบิลที่ระเบิด

>>>ข้อมูลเต็มๆ ของเชอร์โนบิลในวิกิพีเดียไทย ภัยพิบัติเชียร์โนบีล หรือวิกิฯ ภาษาอังกฤษ Chernobyl disaster

>>>ข้อมูลภัยพิบัติโรงไฟฟ้านิวเคลียร์อีกแห่ง ภัยพิบัตินิวเคลียร์ฟูกูชิมะแห่งที่หนึ่ง

โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟุกุชิมะ

>>>ฉันเป็นพวกชอบเหลือเกิ้นกับสถานที่ที่เคยมีคนอาศัยและถูกทอดทิ้ง เห็นแบบนี้ก็อยากไปเห็น แต่คงไม่มีโอกาส ดูภาพเอาละกัน เชอร์โนบิล เมืองร้างที่กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวสุดสะพรึง

ภาพจากอินเทอร์เน็ต https://romanrobroek.nl/visit-abandoned-city-pripyat/