ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

Somewhere on Earth

เรื่องราวหลายอย่างที่ผ่านมาในชีวิต

ค้นหาบล็อกนี้

กำลังแสดงโพสต์จาก มิถุนายน, 2011

ดูทั้งหมด

บทความ

Black Swan ตัวตนและความต้องการอันแท้จริง

- มิถุนายน 28, 2554

ภาพยนตร์ Movie

+

รับลิงก์
Facebook
X
Pinterest
อีเมล
แอปอื่นๆ

กลับไม่ได้ไปไม่ถึง See Dave Run

- มิถุนายน 28, 2554

หนังสือ Book

+

รับลิงก์
Facebook
X
Pinterest
อีเมล
แอปอื่นๆ

กล่องใส่ความสุข

- มิถุนายน 25, 2554

หนังสือ Book

+

รับลิงก์
Facebook
X
Pinterest
อีเมล
แอปอื่นๆ

Whip It สาวนักซิ่ง

- มิถุนายน 24, 2554

ภาพยนตร์ Movie

+

รับลิงก์
Facebook
X
Pinterest
อีเมล
แอปอื่นๆ

แมวกับตำแยแมว

- มิถุนายน 23, 2554

หลายแมวกับ 2 คน Many Cat and Us

+

รับลิงก์
Facebook
X
Pinterest
อีเมล
แอปอื่นๆ

แมวบุญแต้มชอบกินอัญชัน

- มิถุนายน 23, 2554

หลายแมวกับ 2 คน Many Cat and Us

+

รับลิงก์
Facebook
X
Pinterest
อีเมล
แอปอื่นๆ

Morning Glory เรื่องของผู้หญิงบ้างาน

- มิถุนายน 16, 2554

ภาพยนตร์ Movie

+

รับลิงก์
Facebook
X
Pinterest
อีเมล
แอปอื่นๆ

Spotted In France หมาจุดท่องฝรั่งเศส

- มิถุนายน 04, 2554

หนังสือ Book

+

รับลิงก์
Facebook
X
Pinterest
อีเมล
แอปอื่นๆ

ตำรับรักฉบับลิลลา (Lilla's Feast)

- มิถุนายน 01, 2554

หนังสือ Book

+

รับลิงก์
Facebook
X
Pinterest
อีเมล
แอปอื่นๆ

โพสต์เพิ่มเติม

Pop Posts

สมุดมัดปม

สมุดแบบใหม่เป็นแบบที่ได้มาจากลายปักผ้าจากเว็บต่างประเทศ ชื่อว่า Portuguese stem stitch (จาก http://stitchschool.blogspot.com/2010/06/portuguese-stem-stitch.html) เห็นว่าน่าจะนำมาทำสมุดได้ ก็เลยทดลองทำดูค่ะ เนื่องจากเป็นแบบที่ได้มาฟรีก็เลยนำมาแบ่งปันสมาชิกกันแบบฟรีๆ เช่นกัน ไม่มีในหนังสือ "ลงมือทำสมุด" เล่มไหนเลย สมุดที่ทำในตัวอย่างเป็นสมุดปกหนังขนาด A6 มีกระดาษเนื้อในทั้งหมด 6 ยก หรือ 6 ปึก ในส่วนของปกสมุดคุณอาจใช้อย่างอื่นแทนหนังได้ เช่น ผ้า กระดาษแข็ง กระดาษสา ฯลฯ มาเริ่มกันเลยนะคะ :-) 1. วาดแบบสำหรับเจาะรูบนปกบนกระดาษแข็งขนาด 32x15 เซนติเมตร สมุดเล่มนี้มีขนาด A6 ให้วัดตีเส้นแรกห่างจากขอบซ้าย 11 เซนติเมตร จากนั้นเส้นต่อไปตีห่างกันเส้นละ 5 มิลลิเมตร ให้ได้ทั้งหมด 6 เส้น จากนั้นตีเส้นที่ 7 ห่างจากเส้น 6 ไป 11 เซนติเมตร จากภาพจะเห็นว่ากรอบซ้ายสุดเป็นส่วนของปกหน้า เส้นที่ตีกันถี่ๆ ก็คือสันปก กรอบถัดมาคือปกหลัง และสุดท้ายคือผ้าปิดสมุด (ตรงส่วนหลังนี่คุณจะทำขนาดเท่าไรก็ได้นะคะ หรือจะไม่มีก็ได้) จากนั้นตีเส้...

มิสเตอร์เมอร์เซเดส Mr Mercedes

ความรู้สึกที่ได้อ่านช่วงแรกๆ ของหนังสือเล่มนี้คือ "สนุก น่าติดตาม" เมื่อจบเล่ม ความรู้สึกกลับเป็น "เฮ้อ... จบซะทีเว้ย" (และช่วงกลาง-ท้าย เรื่องก่อนจบคือ "เมื่อไรจะจบเนี่ย เบื่อแล้วนะ") ไม่รู้เป็นเพราะความหนาของหนังสือที่ทำให้ทั้งเมื่อยมือและทั้งยืดเยื้อ ระบบการอ่านหนังสือช่วงหลังๆ ของฉัน จะไม่รองรับหนังสือหนาๆ ที่ต้องใช้เวลาอ่านนานๆ ยิ่งถ้าเนื้อเรื่องยืดเยื้อ ยิ่งเบื่อหนัก แต่ด้วยความอยากรู้จุดจบ ทำให้ต้องอ่านจนจบแบบทุกข์ทรมานใจยิ่งนัก ฉันอ่านหนังสือของสตีเวน คิงมานานมากแล้ว แต่ก็ไม่ใช่แฟนประจำถึงขั้นต้องติดตามทุกเล่ม เรื่องที่ทั้งหลอนทั้งลุ้นเท่าที่เคยอ่านมาก็คือ Misery เนื้อเรื่องสยองมากๆ ขอบอก เรื่องที่ชอบอีกเรื่องตอนเป็นวัยรุ่นก็คือ It เรื่องนี้เริ่มจากดูมินิซีรี่ย์ จนต้องไปหาหนังสือมาอ่านอย่างสนุกติดตาม แต่ในช่วงหนึ่งของชีวิตการอ่าน ฉันกลับไม่ชอบหนังสือของคิง นั่นเพราะเขาหมกมุ่นกับปีศาจอะไรสักอย่าง เนื้อเรื่องจะออกแนวเหนือธรรมชาติ ที่ต้องอาศัยมิตรภาพในการสู้รบเพื่อกอบกู้โลก ฉันเลยเลิกอ่าน สำหรับ Mr Mercedes ฉันได้ยินคำกล่า...

Fevre Dream เรือรัตติกาล

นับตั้งแต่ฉันได้ดูหนังเรื่อง Twilight หรือ แวมไพร์ ทไวไลท์ ตามมาด้วยกระแสแวมไพร์ที่ติดตามมาอีกมากมาย ฉันก็รู้สึกเบื่อหน่ายมากกับทุกสิ่งที่เป็น 'แวมไพร์' อีกด้าน หลังจากฉันได้อ่านหนังสือในชุด Game of Throne (ซึ่งชื่อชุดอย่างเป็นทางการก็คือ The Song of Ice and Fire) ฉันก็ชอบผลงานของนักเขียน George R. R. Martin มาก เมื่อสองส่วนมาพบกันในหนังสือ Fevre Dream หรือแปลไทยว่า 'เรือรัตติกาล' ฉันจะเอายังไงดีล่ะเนี่ย หลังจากลังเลอยู่นาน ประกอบกับช่วงหลังๆ กองหนังสือเริ่มลดน้อยถอยลง ก็เลยสั่งซื้อมาในที่สุด ตั้งแต่อยู่ในวิถีชีวิตใหม่ ถ้ามีคำตอบในใจอยู่แล้วว่าจะซื้ออะไร ฉันจะสั่งซื้อออนไลน์เลย ไม่ใช่ว่ากลัวโควิดหรืออะไรหรอกนะ (ถ้าจะมี ก็ติดมากับกล่องและคนส่งได้เหมือนกันแหละ) แต่เพราะการเดินหาซื้อของบางอย่างเดี๋ยวนี้มันหายากมาก เดินแทบขาหลุดก็ไม่เจอ หาออนไลน์ง่ายกว่าเยอะ สรุปการอ่าน ช่วงแรกๆ อ่านแบบเรื่อยๆ ช่วงไหนว่างก็หยิบมาอ่าน พอถึงกลางเรื่องเริ่มลุ้นระทึก ต้องหยิบติดมือไปอ่านตลอดเวลา ตอนจบรู้สึกเสียดาย ไม่น่ารีบจบเลย เรื่องย่อปกหลัง กัปตันแอ็บเนอร์ มาร์ช กำลังตกที่นั่งลำบาก เ...

ปิดตาย The Darkest Room

ซื้อเล่มนี้ก่อนจะกลับมาติดเกาะที่บ้านซึ่งคาดว่าน่าจะนาน ตั้งใจว่าจะไว้อ่านยามค่ำคืน แต่การณ์กลับเป็นว่าอ่านไปได้ไม่กี่หน้าต้องปิดหนังสือแล้วไปนอน แล้วค่อยกลับมาอ่านต่อตอนฟ้าสว่าง นั่นก็เพราะว่าเนื้อหาของหนังสือสืบสวนเล่มนี้แฝงบรรยากาศหลอนๆ ของวิญญาณไว้ด้วยตลอดทั้งเล่ม หนังสือเล่าเรื่องราวการเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุของแคทลินและครอบครัวที่ยังคงฝังใจกับตัวเธอ สลับกับเรื่องเล่าของบ้านอีลพอยต์ คฤหาสถ์โบราณที่สร้างไว้สำหรับผู้ดูแลประภาคารแฝดที่ชายฝั่งทะเล ตัวบ้านสร้างขึ้นจากไม้ของเรือที่อับปางลงริมชายหาด วิญญาณชุดแรกที่สถิตอยู่ในบ้านหลังนี้จึงเป็นของเหล่ากะลาสีที่เสียชีวิตในเรือลำนั้น เมื่อเวลาผ่านไป บ้านหลังนี้มีผู้ครอบครองสลับสับเปลี่ยนกันไปอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นจึงมีวิญญาณที่สถิตอยู่ในบ้านหลังนี้จำนวนมาก วิญญาณเหล่านี้พากันกระซิบกระซาบเล่าเรื่องราวของตัวเองออกมาจากส่วนต่างๆ ของตัวบ้าน แคทลินกับโยอาคิม และลูกสองคน เป็นผู้ครอบครองล่าสุดของบ้านอีลพอยต์ เมื่อแคทลินเสียชีวิต วิญญาณของเธอจึงยังคงวนเวียนอยู่ในบ้านหลังนี้ The Darkest Room หรือ "ปิดตาย" นวนิยายสืบสวนสัญชาติสว...

ข้าวแช่ชาววัง S&P

ด้วยความที่ไม่ใช่นักกิน ไม่ช่างเลือกนัก เลยไม่มีเรื่องอาหารมาเขียนถึง บ่อยครั้งถึงกับเบื่ออาหาร ฉันจึงพยายามหาแรงบันดาลใจมากๆ ในการแสวงหาของกินใหม่ๆ เพื่อลดอาการเบื่อ (ลงได้บ้างเล็กน้อย) แต่เพราะไม่ใช่นักกิน ก็เลยมักไม่ค่อยเจออะไรใหม่ๆ (แล้วก็วนลูปกลับไปตอนต้น 5555) วันก่อนหยิบข้าวแช่ชาววังจากร้าน S&P มาลองเปลี่ยนบรรยากาศดูสักหน่อย ราคาแพงเอาเรื่องทีเดียวสำหรับแก้อาการเบื่ออาหารชั่วครั้งชั่วคราว ปกติชอบกินข้าวแช่อยู่เหมือนกัน แบบที่ขายตามตลาดนัด เหตุที่ชอบก็น่าจะเป็นเพราะฉันชอบอาหารที่เป็นน้ำ ก๋วยเตี๋ยวก็กินแต่แบบน้ำ ข้าวราดแกงก็ขอราดน้ำแกงชุ่มๆ กินส้มตำถึงขนาดซดน้ำส้มตำกันทีเดียว ชอบน้ำชา กาแฟ น้ำผลไม้ และน้ำดื่มแทบทุกชนิด อาหารหรือขนมแห้งๆ จำพวกขนมสาลี่ ขนมไข่ อะไรพวกนี้ไม่ชอบเอามากๆ มันฝืดคอที่สุด ข้าวแช่ของ S&P เป็นชุดที่อลังการมากเมื่อเทียบกับแบบชุดเล็กตามตลาดนัด ราคาถึงได้สูงขนาดนี้ มีขายเฉพาะเทศกาลของเขา ซึ่งก็คือช่วงหน้าร้อน กับข้าวในชุดข้าวแช่ S&P เป็นสิ่งที่ไม่คุ้นลิ้นเป็นอันมาก ข้าวแช่ตลาดนัดมีความรู้สึกกึ่งๆ ของหวาน แต่กับข้าวแช่ชาววัง มั...

House M.D. มนุษย์เรามีทั้งด้านมืดและสว่าง

เนิ่นนานมากที่ฉันเขียนบล็อกครั้งก่อน ด้วยหลายเรื่องที่ทำให้ไม่ได้เขียน ทั้งสภาพร่างกาย ทั้งป่วยกระเสาะกระแสะ แต่เน้นๆ เลยก็คือ "ขี้เกียจ" หลายเดือนที่จมจ่อมกับการดูซีรี่ส์แบบ non-stop แม้จะตัดใจบอกเลิกสมาชิก NetFlix ฉันก็ยังเหลือแผนสำรองไว้นั่นคือ iFlix และ VIU (ซึ่งดูเฉพาะ running man อย่างเดียว) ฉันเป็นพวกดูซีรี่ส์แบบนิสัยเสีย คือไม่จบไม่เลิก เรื่องที่ไม่จบไม่เลิกล่าสุดก็คือ House M.D. ฉันเคยดูเรื่องนี้หลายปีก่อน น่าจะเป็นช่วงที่เพิ่งออกมาใหม่ๆ (ออกเป็น DVD) เพราะซื้อมาดูครั้งละ 1 ซีซัน ช่วงหัดดูซีรี่ส์กับดีวีดีผี ดูได้แค่ 3 ซีซันเองล่ะมั้ง ดูจนรู้สึกเกลียดหมอคนนี้มากๆ เพราะชักจะเริ่มไร้หัวใจมากขึ้นในทุกตอนที่ดู และไม่คิดจะกลับมาดูอีกเลย จนกระทั่ง... ...อยากดูซีรี่ส์หรือหนัง แต่ไม่รู้จะดูอะไร ลองเปิดดูต่อจากที่เคยดู เริ่มกลับไปดูในซีซัน 4 แต่ต่อไม่ติด เลยต้องย้อนกลับไปที่ซีซัน 3 แล้วก็ดูต่อเนื่องมาเรื่อยๆ จนจบซีซัน 8 โอ้ววววว ตาปูดอีกแล้วคับท่าน House M.D. เป็นซีรีส์ที่มีทั้งหมด 177 ตอน เริ่มฉายตั้งแต่ปี 2004 ถึง 2012 (หรือพ.ศ.2547-2555) เป็นเรื่องราวของ...

เธอยังอยู่เหย้า เขายังเฝ้าเรือน The Turn of The Screw

สมัยยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ฉันเลือกเรียนสาขาวรรณคดีอังกฤษ-อเมริกัน เพราะดูว่าง่ายดี อ่านหนังสือทั้งวัน ง่ายมากกกกกก ช่วงเริ่มเรียนปี 2 อาจารย์ก็เริ่มให้ชื่อหนังสือภาษาอังกฤษมาอ่าน เรื่องแรกคือ Sister Carrie เขียนโดย Theodore Dreiser หนามาก ตัวหนังสือติดกันเป็นพรืด หน้าแรกๆ ก็เปิด Dic แทบทุกตัว รู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่ง พอเลยไปสัก 20-30 หน้าชักเปิด Dic ไม่ไหว เลยใช้วิธีตะลุยอ่าน ไม่รู้เรื่องเลยสักอย่าง 555 จำไม่ได้แล้วว่าคอร์สนั้นฉันไม่ลงเรียนหรือเปล่า (คือที่มหา'ลัยนี้เข้าเรียนก่อน แล้วค่อยลงทะเบียนทีหลัง แล้ววิชานี้เป็นวิชาเลือก) จากนั้นก็เจอเรื่องอื่นๆ ตามมา ก็ใช้วิธีอ่านตะลุยไปเรื่อยๆ จนในที่สุดฉันก็เริ่มอ่านรู้เรื่องกับเขาสักที คือไม่ได้เข้าใจทุกคำนะ เข้าใจเนื้อเรื่อง รู้ว่าต้องจับใจความสำคัญตรงไหน ถ้าตรงไหนสำคัญก็เปิด Dic (มีคอร์สนึงวรรณกรรมของเชคสเปียร์ ซื้อหนังสือมาอ่านแล้ว ก็ไม่ได้ลงเรียน เพราะรู้ว่าคงไม่รอด 555) เรื่อง The Turn of The Screw โดย Henry James ก็เป็นอีกเล่มหนึ่งในเล่มแรกๆ จำได้ว่าอ่านไม่รู้เรื่อง นอกนั้นจำไม่ได้ หนังสือไปอยู่...

The Instigators (2024) ดูเอาฮาตลอดเรื่อง

ในวันที่อยากดูอะไรผ่อนคลายสมอง คลายเครียด อยากได้มุกฮาจากสถานการณ์ที่ไม่ใช่จงใจทำซะเว่อร์ หลายเรื่องที่ได้ดูไม่รู้สึกฮา ซ้ำยังเครียด ดูไปดูมากลายเป็นดราม่าซะเนี่ย เลยถามตัวเอง จะดูทำไมเนี่ย เครียดซะขนาดนี้ เลิกดูไปหลายเรื่องล่ะ เรื่อง The Instigators ตอนดูหนังตัวอย่างก็รู้สึกฮาอยู่นะ แต่ก็ยังไม่ปักใจเชื่อนัก เป็นหนังของค่ายสตรีมมิ่ง Apple TV ที่ฉันไม่เคยสมัครไม่เคยดูของค่ายนี้ ด้วยราคาที่สูงเกินกว่าค่ายอื่น เห็นเขามีทดลองดูฟรี 7 วัน ก็เลยลองสมัคร ตอนสมัครดูอยากดูเรื่อง Pluribus (2025) กับ Severance (2022) ดูไปดูมาเครียดจังเลย 2 เรื่อง ออกจะไม่สนุกอีกตะหาก (แต่ก็ดูจนจบ –Pluribus ยังขาดอีก 2 ตอน คงไม่ได้ดูต่อ เวลาทดลองดูหมด 555 ) เวลา 7 วันยังเหลือชิลชิล ก็เลยดูเรื่องอื่นไปเรื่อย The Instigators เป็นหนังแนว heist comedy กำกับโดย Doug Liman (ผู้กำกับ The Bourne Identity) และเขียนบทโดย Casey Affleck กับ Chuck Maclean โดยมี Matt Damon และ Casey Affleck รับบทนำ เรื่องราวของ The Instigators เรื่องราวเกิดขึ้นในคืนวันเลือกตั้งนายกเทศมนตรีเมืองบอสตัน มีการวางแผนปล้นเงินจากตู้เซฟของนายกเทศมนตรี ซ...

Lost บทสรุปและ..สปอยล์...เขียนไว้เตือนความจำตัวเอง

จำได้ว่าครั้งก่อนเมื่อดู lost ตอนสุดท้ายจบ มันเต็มไปด้วยความขัดข้องว่าทำไมถึงจบแบบนี้ ฉันจำเนื้อหาไม่ได้ จำได้แต่ความรู้สึก จึงทำให้ไม่อยากดูอีกต่อไป คำเตือน : สปอยล์แน่นอน ฉันตัดสินใจกลับมาดูรอบ 2 ก็เพราะบังเอิญไปพบกับทฤษฏีหนึ่งเข้าบนเน็ต นั่นคือทฤษฏีที่บอกว่าหลังจากเกาะถูกระเบิดไป ทำให้เกิดไทม์ไลน์หรือเส้นเวลาใหม่ขึ้น ขนานไปกับเส้นเวลาเดิม ชีิวิตที่เครื่องบินโอเชียนิคไม่ตก / ชีวิตที่อยู่บนเกาะ ฉันจำรายละเอียดไม่ได้แน่นอน เหมือนประมาณเป็นจักรวาลคู่ขนาน เรื่องราวบนเกาะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วและไม่ได้ถูกลบทิ้งไปเพียงเพราะเกาะถูกระเบิดไปในยุค 1970 แต่มันทำให้เกิดช่วงเวลาใหม่ขึ้นที่จุดระเบิดนั้น เป็นจุดที่ทำให้ชีวิตของแต่ละคนแตกต่างกันออกไปจากที่เคยเป็น เช่นซอว์เยอร์ไม่ได้เป็นนักต้มตุ๋น แต่เป็นตำรวจ และคนอื่นก็เปลี่ยนไปเช่นกัน โดยมีรายละเอียดที่มากบ้างน้อยบ้างต่างกันไป เมื่อทุกคนมาเจอกันบนเครื่องบินที่ไม่ได้ตกแม้จะจำกันไม่ได้ในตอนเริ่มต้น แต่สิ่งที่เกิดไปแล้วก็ยังคงอยู่ มันจึงเกิดเป็นภาพความทรงจำที่ย้อนกลับคืนสู่พวกเขาทุกคน นั่...

Bates Motel ความเปราะบางของชีวิต

เมื่อก่อนฉันชอบดูหนังแบบที่จบในคราวเดียว ไม่ต้องติดตามยืดเยื้อ แต่ระยะหลังๆ ฉันหันกลับมานิยมซีรีส์ เพราะว่าระยะเวลาของมันได้ก่อให้เราได้ผูกพันกับตัวละครได้อย่างไม่น่าเชื่อ ในช่วงที่ผ่านมาฉันติดตามดูซีรีส์หลายเรื่องใน Netflix ตามแนวที่ชอบ จนแทบหมด หลายเรื่องดูไม่จบ แค่ผ่านไป 2-3 ตอน ถ้ามันน่าหงุดหงิดนัก ฉันก็จะเลิกดู อีกหลายเรื่องดูเพราะอยากรู้ตอนจบทั้งที่รำคาญเหลือหลาย แต่ก็ยังมีเรื่องที่ชอบและประทับใจมากๆ อีกด้วยเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็น Broadchurch, Breaking Bad, Lost, Tabula Rasa ฯลฯ พวกนี้ชอบตั้งแต่ต้น แล้วก็ตามดูเรื่อยมาจนจบ บางเรื่องดูอย่างไม่ตั้งใจแล้วเกิดติด ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็เลิกดูไปแล้ว เช่น Ozark, House of Card (เสียดายซีซันสุดท้าย ที่ไม่สนุก เลยดูไม่จบ) และเรื่องล่าสุดก็คือ Bates Motel ยอมรับเลยว่ารอบแรกที่ดูฉันไม่ชอบเอาเสียเลย เพราะเปิดเรื่องมาก็เจอกลุ่มสาววัยรุ่นกรี๊ดกร๊าดกัน หลังๆ ฉันเกลียดหนังวัยรุ่นเม้ามากเลย มันช่างเป็นพิมพ์นิยม ไม่มีอะไรแตกต่าง เป็นพวกมีปัญหากับทางบ้านเสียจริง จนกระทั่งกลับมาดูอีกรอบเพราะไม่มีเรื่องอะไรจะดูแล้ว ก่อนหน้า Bates Motel ฉันดูเ...

เก็บ

ธันวาคม 20255
พฤศจิกายน 20251
สิงหาคม 20251
กรกฎาคม 20255
พฤษภาคม 20258
เมษายน 202513
มีนาคม 20258
กุมภาพันธ์ 20251
มกราคม 20251
กรกฎาคม 20241

มกราคม 20234
ธันวาคม 20221
พฤศจิกายน 20224
มีนาคม 20222
กุมภาพันธ์ 20221
มกราคม 20222
ธันวาคม 20212
พฤศจิกายน 20213
สิงหาคม 20213
กรกฎาคม 20215
มิถุนายน 20211
พฤษภาคม 20219
เมษายน 20211
กุมภาพันธ์ 20211
มกราคม 20212
ธันวาคม 20201
พฤศจิกายน 20202
มิถุนายน 20201
พฤษภาคม 20204
เมษายน 20207
มีนาคม 20201
กุมภาพันธ์ 20201
ธันวาคม 20191
กันยายน 20192
มิถุนายน 20191
เมษายน 20191
กุมภาพันธ์ 20191
มกราคม 20193
ธันวาคม 20181
กันยายน 20182
พฤษภาคม 20184
เมษายน 20186
มีนาคม 20181
กุมภาพันธ์ 20183
มกราคม 20181
ธันวาคม 20174
พฤศจิกายน 20171
กันยายน 20171
สิงหาคม 20171
กรกฎาคม 20172
มิถุนายน 20173
มกราคม 20171
ธันวาคม 20164
ตุลาคม 20162
กันยายน 20162
พฤษภาคม 20161
เมษายน 20163
มีนาคม 20161
มกราคม 20163
ธันวาคม 20153
พฤศจิกายน 20156
ตุลาคม 20152
กันยายน 20151
กรกฎาคม 20151
มิถุนายน 20151
เมษายน 20151
มีนาคม 20151
พฤศจิกายน 20141
ตุลาคม 20142
กันยายน 20141
สิงหาคม 20141
กรกฎาคม 20142
พฤษภาคม 20142
เมษายน 20143
มีนาคม 20142
กุมภาพันธ์ 20141
มกราคม 20141
กันยายน 20132
สิงหาคม 20134
กรกฎาคม 20132
มิถุนายน 201310
พฤษภาคม 20131
เมษายน 20131
มีนาคม 201312
กุมภาพันธ์ 20134
มกราคม 20131
ธันวาคม 20121
พฤศจิกายน 20125
ตุลาคม 20121
กันยายน 20123
สิงหาคม 20129
กรกฎาคม 201220
มิถุนายน 20127
พฤษภาคม 201210
เมษายน 201218
มีนาคม 201217
กุมภาพันธ์ 201212
มกราคม 201210
ธันวาคม 20114
พฤศจิกายน 201111
ตุลาคม 20115
กันยายน 20115
สิงหาคม 201120
กรกฎาคม 201134
มิถุนายน 20119
พฤษภาคม 20116
เมษายน 201112
มีนาคม 20113
กุมภาพันธ์ 20114
มกราคม 20112
ธันวาคม 20101
พฤศจิกายน 20102
ตุลาคม 20101
สิงหาคม 20104
กรกฎาคม 20104
มิถุนายน 20103
พฤษภาคม 20101
เมษายน 20101
มีนาคม 20101
กุมภาพันธ์ 20101
มกราคม 20101
มีนาคม 20092

แสดงเพิ่มเติม แสดงน้อยลง

ป้ายกำกับ

การ์ตูน Cartoon
กิน-เที่ยว
เกม Game
เครื่องหนัง Leather
ซีรี่ส์ TV Series
ต้นไม้ Plant Tree and Green
เต่าตัวโต TaoTuaToe
ถ่ายภาพ Photography
ภาพยนตร์ Movie
เรื่องทั่วไป Normal Life

เรื่องสั้น Short Story
ลงมือทำสมุด Bookbinding
วาดภาพ Drawing and Watercolor
สารคดี Documentary
หนังสือ Book
หนัง Movie
หลายแมวกับ 2 คน Many Cat and Us
Art Maybe
Covid 19
diy
Event
handmade
Journaly
PhotoBoxz

แสดงเพิ่มเติม แสดงน้อยลง

ติดตามช่องทางอื่น

Youtube เต่าตัวโต
Shopee เต่าตัวโต
Instagram
rss
instagram
rss

สถิติการดู

ค้นหาบล็อกนี้

ขับเคลื่อนโดย Blogger